Ένας από τους πιο αγαπημένους καλλιτέχνες της hard rock μουσικής σκηνής είναι αδιαμφισβήτητα ο Serj Tankian. Ο frontman των System of a Down, που τον τελευταίο χρόνο επανενώθηκαν για συναυλίες (μακάρι και για ένα καινούριο άλμπουμ), εδώ και 5 χρόνια κινείται σε προσωπικά μουσικά μονοπάτια. Ειδικότερα, το 2007 κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο, “Elect The Dead” ενώ το 2010 ήρθε η στιγμή για το δεύτερο πόνημα με τον τίτλο “Imperfect Harmonies”. Φέτος, λοιπόν, έφτασε η ώρα για το πολυαναμενόμενο τρίτο άλμπουμ. Το “Harakiri” κυκλοφόρησε και είναι έτοιμο να θυμίσει τις δυνατές και ταυτόχρονα μελωδικές, μουσικές εκρήξεις του καλλιτέχνη από το Beirut που όλοι έχουμε αγαπήσει από τους δίσκους του με τους System of a Down αλλά και από τις προσωπικές του δουλειές.
Γνωστός για τους πολιτικοποιημένους στίχους του, ο Serj Tankian παρουσιάζει 11 τραγούδια με το γνωστό μουσικό ύφος που τον έχουμε συνηθίσει. Με το “Cornucopia” μπαίνουμε αμέσως στο κλίμα. Στο κλίμα της ηλεκτρικής κιθάρας που βγάζει φωτιά, των ντραμς που σπάνε όποιο εμπόδιο βρουν μπροστά τους και της καταπληκτικής φωνής του Αρμένιου. Ωστόσο, πρέπει να περάσουν κάποια τραγούδια για να σταθούμε σε ένα. Τα “Figure It Out” και “Ching Chime” δεν σου αφήνουν κάτι που θα πεις ότι θέλεις να τα ξανακούσεις. Έρχεται, όμως, το “Butterfly” για να ενθουσιαστείς με τον γρήγορο ρυθμό του και το μελωδικό ρεφρέν. Όχι ότι τα τρία προηγούμενα κομμάτια δεν τα είχαν αυτά αλλά δεν μπορούν να σταθούν επάξια στον κατά τα άλλα αριστουργηματικό οίστρο του Tankian.
Στην συνέχεια, ακούμε το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου, το οποίο, αν του δώσεις δύο ευκαιρίες, γίνεται εύκολα το καλύτερο του άλμπουμ. Τουλάχιστον το ρεφρέν σου μένει ενώ άριστη συμβολή στους δυνατούς ήχους έχει και το πιάνο. Η ίδια αίσθηση υπάρχει και στο επόμενο εξαιρετικό “Occupied Tears” με τις εναλλαγές του στον ρυθμό του που, επίσης, σου φέρνει στο νου μελωδίες των System. Προς το κλείσιμο του δίσκου, το “Reality TV” κάτι πάει να κάνει αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο, την στιγμή που τα “Uneducated Democracy” και “Weave On” περνάνε απαρατήρητα.
Ο Serj Tankian δεν χρειάζεται να αποδείξει μουσικά κάτι, αφού το έχει κάνει στην πορεία του με τους System of a Down και με τους δύο υπέροχους, προσωπικούς δίσκους του. Όμως, η φετινή δισκογραφική δουλειά του Αρμένιου τραγουδοποιού δεν αποτελεί κάτι το τρομερό. Ο γνώριμος ήχος του δεν θα σε ενθουσιάσει αλλά δεν θα βαρεθείς κιόλας. Αν του δώσεις τρεις ευκαιρίες – ακροάσεις θα βρεις σίγουρα 3-4 κομμάτια οπυ θα σου αρέσουν και θα ξαναβάλεις να ακούσεις.
Πολύ ωραίος δίσκος, μερικά τραγούδια μάλιστα μου θυμίζουν soad. Αριστούργημα δεν τον λες, αλλά ένα 8/10 παίρνει. Το ομώνυμο, το figure it out, το occupied tears και το forget me knot είναι πολύ δυνατά κομμάτια.
1 σχόλια:
Πολύ ωραίος δίσκος, μερικά τραγούδια μάλιστα μου θυμίζουν soad. Αριστούργημα δεν τον λες, αλλά ένα 8/10 παίρνει. Το ομώνυμο, το figure it out, το occupied tears και το forget me knot είναι πολύ δυνατά κομμάτια.
Δημοσίευση σχολίου