Μία νεαρά ψυχολόγος, η Clair, αναλαμβάνει την υποστήριξη μιας ομάδας επιζώντων από ένα αεροπορικό δυστύχημα, και κατά τη διάρκεια των συνεδριών τους τα μέλη της ομάδας αρχίζουν να εξαφανίζονται, αφού πρώτα έχουν αρχίσει να θυμούνται πράγματα που αφήνουν αιχμές για ευθύνες της εταιρείας στο δυστύχημα.
Η ταινία μας παρουσιάζεται ως ένα ψυχολογικό ατμοσφαιρικό θρίλερ, πράγμα που σε καμία περίπτωση δεν είναι…
Δυστυχώς το Passengers είναι άλλη μια ταινία από αυτές που αποτυγχάνουν να αποδείξουν ότι η δικιά τους εκδοχή σε ένα χιλιοπαιγμένο σενάριο θα είναι καλύτερη ή τουλάχιστον θα είναι άξια προσοχής. Γι' αυτό σε μεγάλο βαθμό φταίει το ανιαρό σενάριο, που αν και στα πρώτα δέκα λεπτά σου αφήνει κάποια υποψία ενδιαφέροντος, μετά με τα περάσματα από το θρίλερ και το “μυστήριο” στο ρομάντζο και πάλι πίσω δε σε αφήνει να επικεντρωθείς στην, όποια, υπόθεση τους έργου. Σε αυτό μάλλον παίζει ρόλο και η πρωταγωνίστρια Anne Hathaway, που αν και όμορφη παρουσία μέσα στο έργο δεν έπεισε καθόλου ότι κάνει για το είδος αυτό και μάλλον το κατάλαβε και η ίδια και ξαναγύρισε στις παλιές τις επιλογές, αφού σε λίγο βγαίνει και η νέα της ταινία Bride Wars.
Τελικά, στο τέλος έρχεται η υποτιθέμενη ανατροπή, αν και ήταν προφανέστατη από πολύ νωρίτερα, μόνο και μόνο για να μας υπενθυμίσει για πολωστή φορά πως o Shyamalan είναι μόνο ένας και ότι η 6η Αίσθηση έχει επηρεάσει πάρα πολλούς, μόνο που μερικοί δεν έχουν το ταλέντο για να υποστηρίξουν κάτι τέτοιο. Κρίμα για τον Ροντρίγκο Γκαρσία, ο οποίος είχε δείξει πολύ καλά σημάδια ταλέντου με την ταινία του 9 Ζωές και δικαίως περιμέναμε κάτι καλύτερο από αυτόν. Προφανώς θα μείνουμε στο περίμενε τουλάχιστον μέχρι την επόμενη ταινία του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου