Ο Τζος και η Ρενέ Λάμπερτ, μαζί με τα τρία τους παιδιά, μετακομίζουν στο νέο τους σπίτι με και όλα φαίνεται να πηγαίνουν καλά στη ζωή τους. Αυτό, μέχρι που ο Ντάλτον, ένα από τα παιδιά της οικογένειας, χτυπήσει μέσα στο σπίτι και πέσει σε κώμα. Σύντομα, μάνα του παιδιού θα αρχίσει να παρατηρεί περίεργα πράγματα στο σπίτι και θα αναγκαστούν να ξαναμετακομίσουν, πιστεύοντας πως το σπίτι είναι στοιχειωμένο. Όταν τα περίεργα συνεχιστούν και στο καινούργιο σπίτι, η οικογένεια θα καταλάβει πως δεν ήταν το σπίτι στοιχειωμένο.
Η ταινία, όπως γράφει και στην αφίσα της άλλωστε αλλά και σόλο της το προμόσιον, είναι φτιαγμένη από τους δημιουργούς του SAW και του Paranormal Activity. Αυτή η ταμπέλα δυστυχώς, αρχικά, περισσότερο κακό κάνει παρά καλό, κρίνοντας από τις προηγούμενες δουλειές που χαρακτηρίζονταν από αυτή. Ευτυχώς, ο σκηνοθέτης του αρχικού Saw, James Wan, και ο σεναριογράφος/παραγωγός/ηθοποιός του αρχικού αλλά και των συνεχειών του Saw, Leigh Whannell, αφήνουνε στην άκρη την κατηγορία που οι ίδιοι δημιούργησαν, torture porn όπως λέγεται πια το είδος των ταινιών που περιλαμβάνει τα Saw αλλά και όλους τους μιμητές του. Καταπιάνονται με τον αληθινό τρόμο και παίρνουν ένα από τα κλασικότερα σενάρια στην ιστορία του είδους και προσπαθούν να του προσθέσουν νέες ιδέες χωρίς να παραλείψουν να αποδώσουν φόρο τιμής στα 80’s. Το αποτέλεσμα κρίνεται τουλάχιστον επιτυχημένο.
Η ταινία βασίζετε στην τρομερή ατμόσφαιρα που χτίζετε σιγά σιγά, μέσα από την αργή εξέλιξη της ιστορίας και φυσικά της καταπληκτικής μουσικής επένδυσης, η οποία μοιάζει να είναι βγαλμένη κατευθείαν από ταινία τρόμου κάποιας περασμένης δεκαετίας. Το cast δεν έχει κάτι ιδιαίτερο, αν και οι Rose Byrne(Knowing, Sunshine, 28 Weeks Later), Patrick Wilson(Passenger, Watchmen) που βρίσκονται στους πρώτους ρόλους κάνουν καλή δουλεία, αλλά μέχρι εκεί. Λίγο ίσως κουράσουν κάποιες υπερβολικές σκηνές από την μέση και μετά της ταινίας, όπου στο μυστήριο μπλέκετε η παραψυχολογία, αλλά το Insidious θα καταφέρει σίγουρα να κάνει τον θεατή να ανατριχιάσει σε αρκετές σκηνές.
Η ταινία, όπως γράφει και στην αφίσα της άλλωστε αλλά και σόλο της το προμόσιον, είναι φτιαγμένη από τους δημιουργούς του SAW και του Paranormal Activity. Αυτή η ταμπέλα δυστυχώς, αρχικά, περισσότερο κακό κάνει παρά καλό, κρίνοντας από τις προηγούμενες δουλειές που χαρακτηρίζονταν από αυτή. Ευτυχώς, ο σκηνοθέτης του αρχικού Saw, James Wan, και ο σεναριογράφος/παραγωγός/ηθοποιός του αρχικού αλλά και των συνεχειών του Saw, Leigh Whannell, αφήνουνε στην άκρη την κατηγορία που οι ίδιοι δημιούργησαν, torture porn όπως λέγεται πια το είδος των ταινιών που περιλαμβάνει τα Saw αλλά και όλους τους μιμητές του. Καταπιάνονται με τον αληθινό τρόμο και παίρνουν ένα από τα κλασικότερα σενάρια στην ιστορία του είδους και προσπαθούν να του προσθέσουν νέες ιδέες χωρίς να παραλείψουν να αποδώσουν φόρο τιμής στα 80’s. Το αποτέλεσμα κρίνεται τουλάχιστον επιτυχημένο.
Η ταινία βασίζετε στην τρομερή ατμόσφαιρα που χτίζετε σιγά σιγά, μέσα από την αργή εξέλιξη της ιστορίας και φυσικά της καταπληκτικής μουσικής επένδυσης, η οποία μοιάζει να είναι βγαλμένη κατευθείαν από ταινία τρόμου κάποιας περασμένης δεκαετίας. Το cast δεν έχει κάτι ιδιαίτερο, αν και οι Rose Byrne(Knowing, Sunshine, 28 Weeks Later), Patrick Wilson(Passenger, Watchmen) που βρίσκονται στους πρώτους ρόλους κάνουν καλή δουλεία, αλλά μέχρι εκεί. Λίγο ίσως κουράσουν κάποιες υπερβολικές σκηνές από την μέση και μετά της ταινίας, όπου στο μυστήριο μπλέκετε η παραψυχολογία, αλλά το Insidious θα καταφέρει σίγουρα να κάνει τον θεατή να ανατριχιάσει σε αρκετές σκηνές.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου