Είναι μερικοί καλλιτέχνες που περιμένεις πως και πως να ακούσεις μια καινούρια δισκογραφική τους δουλειά. Δεν ανησυχείς για το αποτέλεσμα, γιατί πολύ απλά ξέρεις ότι δεν θα απογοητευτείς. Και επιτέλους ήρθε η σειρά για τον 12ο στούντιο δίσκο του Σωκράτη Μάλαμα, με τίτλο «Πέρασμα». Η απομονεσία μεγάλη, καθώς έχοντας χιλιοακούσει δεκάδες προηγούμενα, τρομερά τραγούδια του Σωκράτη, περιμένεις με λαχτάρα τους νεους στίχους και τις μελωδίες, πόσω μάλλον αν γνωρίζεις απο πριν την συμμετοχή στον δίσκο της Μελίνας Κανά.
Στο "Πέρασμα", σε στίχους Άλκη Αλκαίου, μουσική Σωκράτη Μάλαμα – ο Θεσσαλονικιός τραγουδοποιός παρουσιάζει τον πιο απλό δίσκο του. Έχοντας μονάχα μια κιθάρα ερμηνεύει με το μοναδικό του τρόπο τα μισά τραγούδια του άλμπουμ, καθώς τα άλλα μισά ερμηνεύει η Μελίνα Κανά. Μας αποδεικνύει, όμως, πώς ένα κομμάτι με τρομερούς στίχους και με μια κιθάρα, μπορεί να σε κανει να ανατριχιάσεις. Τα 14 τραγούδια δένουν μεταξύ τους και δεν υπάρχουν σημεία κοιλιάς. Οι εναλλαγές των ερμηνειών μεταξύ Σωκράτη και Μελίνας δεν σε κουράζουν και η ακρόαση του δίσκου γίνεται όμορφη. Πολύ καλό ξεκίνημα με τις «Βραδινές περιπολίες» και το «Καράβι στον τοίχο», ενώ η συνέχεια γίνεται ακόμα καλύτερη με τα καταπληκτικά «Οι μύστες της ερήμου» και «Το πιθάρι και το λυχνάρι».
«Θέλει απόσταση η αγάπη για να κρατιέται ζωντανή» ακούμε στον «Ακροβάτη» και απογειωνόμαστε με το γρηγορο τεμπο στης κιθάρας στον «Ίλιγγο».
Τα πολλά λόγια είναι φτώχια. Τολμώ να μιλήσω από τώρα για τον καλύτερο ελληνικό δίσκο της χρονιάς. Ένα άλμπουμ που ακούς με ευχαρίστηση απο την αρχή μέχρι το τέλος. Ερμηνείες σαν του Σωκράτη έχουν πλέον χαθεί, και σε τέτοιες εποχές γεμάτες κοινωνική κρίση έχουμε ανάγκη από τέτοιους καλλιτέχνες. Ευτυχώς που κυκλοφορούν ακόμα τέτοιοι δίσκοι γιατί από αυτά τα cd κερδίζει το ελληνικό τραγούδι και όλοι εμείς που τα χαιρόμαστε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου