Έπρεπε να περάσουν 8 χρόνια για να κυκλοφορήσει η πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά των The Dive. Η μπάντα υφίσταται από το 2000 και πρόκειται για 4 τύπους από την Αθήνα, τον Monkey J (φωνή-κιθάρα) – Titos (κιθάρα) – Livy (μπάσο) – Taz (ντραμς), όπου παρουσιάζουν τον ομώνυμο δίσκο τους. Ένα ντεμπούτο άλμπουμ που μονάχα ντεμπούτο δεν μοιάζει, αφού ο ήχος που αναδύει από τα 11 τραγούδια είναι αρκετά ώριμος.
Έτσι, το “The Dive” ανοίγει με το πολύ δυνατό “Fresh Blue Coffee”, και καταλαβαίνεις αμέσως πως έχεις να κάνεις με ήχους δεκαετίας του ’90 και όλα τα ηλεκτρικά riff-άκια της τότε εποχής. Πολύ όμορφο το τέμπο που δίνει, ενώ στο αμέσως μετά κομμάτι, “Lockjaw”, πέφτουν οι τόνοι με τη δύναμη, ωστόσο, να επικρατεί και να υπάρχουν συνεχείς εναλλαγές στο ρυθμό.
Οι χορδές των ηλεκτρικών κιθάρων συνεχίζουν να πάλλονται με βία και στο “Billy Jean” αλλά και στο “Lydia and the Pigheads”, όπου στο τελευταίο κάνουν έντονη αίσθηση τα φωνητικά του Monkey J. Επίσης, τα φωνητικά που σπάνε συναντούμε και στο “Plan 9 From Outer Space”, ένα πολύ όμορφο κομμάτι. Ο δίσκος κλείνει χωρίς να χάσει καθόλου τη «γρηγοράδα» του, με το “Floating”. Μετά από λίγα λεπτά, το συγκρότημα παρουσιάζει και ένα κρυφό κομμάτι, με το οποίο ολοκληρώνεται ένας πολύ όμορφος δίσκος.
Τρελές ταχύτητες, «βρώμικες» κιθάρες και «ξελαρυγγιαμένα» φωνητικά συνθέτουν το “The Dive”. Ένας δίσκος αν μη τι άλλο εξαιρετικός, με ήχο που έχει όλα τα φόντα να περάσει τα ελληνικά σύνορα. Ίσως, οι 4 Αθηναίοι να ήξεραν κάτι που δεν κυκλοφορούσαν τόσα χρόνια, μια και αυτό που μας παρουσιάσαν αποτελεί τρομερό ντεμπούτο άλμπουμ. Λίγο από grunge, κάτι από psychedelic, σκοτεινοί ήχοι, μελωδίες και στίχοι που σου μένουν στο μυαλό. Όλα αυτά οδηγούν σε ένα μονόδρομο, να ακούσουμε και να εντυπωσιαστούμε από τους The Dive.
Έτσι, το “The Dive” ανοίγει με το πολύ δυνατό “Fresh Blue Coffee”, και καταλαβαίνεις αμέσως πως έχεις να κάνεις με ήχους δεκαετίας του ’90 και όλα τα ηλεκτρικά riff-άκια της τότε εποχής. Πολύ όμορφο το τέμπο που δίνει, ενώ στο αμέσως μετά κομμάτι, “Lockjaw”, πέφτουν οι τόνοι με τη δύναμη, ωστόσο, να επικρατεί και να υπάρχουν συνεχείς εναλλαγές στο ρυθμό.
Οι χορδές των ηλεκτρικών κιθάρων συνεχίζουν να πάλλονται με βία και στο “Billy Jean” αλλά και στο “Lydia and the Pigheads”, όπου στο τελευταίο κάνουν έντονη αίσθηση τα φωνητικά του Monkey J. Επίσης, τα φωνητικά που σπάνε συναντούμε και στο “Plan 9 From Outer Space”, ένα πολύ όμορφο κομμάτι. Ο δίσκος κλείνει χωρίς να χάσει καθόλου τη «γρηγοράδα» του, με το “Floating”. Μετά από λίγα λεπτά, το συγκρότημα παρουσιάζει και ένα κρυφό κομμάτι, με το οποίο ολοκληρώνεται ένας πολύ όμορφος δίσκος.
Τρελές ταχύτητες, «βρώμικες» κιθάρες και «ξελαρυγγιαμένα» φωνητικά συνθέτουν το “The Dive”. Ένας δίσκος αν μη τι άλλο εξαιρετικός, με ήχο που έχει όλα τα φόντα να περάσει τα ελληνικά σύνορα. Ίσως, οι 4 Αθηναίοι να ήξεραν κάτι που δεν κυκλοφορούσαν τόσα χρόνια, μια και αυτό που μας παρουσιάσαν αποτελεί τρομερό ντεμπούτο άλμπουμ. Λίγο από grunge, κάτι από psychedelic, σκοτεινοί ήχοι, μελωδίες και στίχοι που σου μένουν στο μυαλό. Όλα αυτά οδηγούν σε ένα μονόδρομο, να ακούσουμε και να εντυπωσιαστούμε από τους The Dive.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου