Μετά την επιτυχημένη συνεργασία του συνθέτη Γιώργου Καζαντζή και της ερμηνεύτριας Φωτεινής Βελεσιώτου με τις «Μέλισσες» του προηγούμενου δίσκου, «Ισαλος Γραμμή», οι δύο καλλιτέχνες μας παρουσιάζουν «Τα παιδιά της άλλης όχθης». 15 τραγούδια, από τα οποία τα τέσσερα είναι επανεκτελέσεις. Συναντούμε αρκετές συνεργασίες, ανάμεσα σε αυτές και τη συνεργασία με τον Μανώλη Ρασούλη, ο οποίος συμμετέχει στιχουργικά σε ένα κομμάτι. Η επιτυχημένη συνεργασία του Καζαντζή και της Βελεσιώτου στις «Μέλισσες» δεν ήταν τυχαία, μια και σε αυτό το δίσκο η χημεία μεταξύ τους είναι τρομερή.
«Τα παιδιά της άλλης όχθης» περνάνε από το ρεμπέτικο στο ζεϊμπέκικο αλλά και από τη μπαλάντα. Μελωδίες και στίχοι που σε συγκινούν και σου μένουν χαραγμένα στο μυαλό από τη μία και από την άλλη το «γλεντάς» με το «Ένα βράδυ στο πλατό». «Οι πρίγκιπες του τραγουδιού» μας ανοίγουν το δρόμο για την επόμενη 1,5 ώρα (και όμως, υπάρχουν δίσκοι ακόμα που διαρκούν τόσο), γεμάτη συναισθήματα. Αν εξαιρέσουμε τις «Μέλισσες», τα υπόλοιπα 14 κομμάτια δένουν μεταξύ τους αποτελώντας ένα πολύ όμορφο σύνολο, χωρίς να υπάρχουν κορυφαίες στιγμές και λιγότερο όμορφες στιγμές. Επίσης, στο «Θεσσαλονίκη – πόλη της αιώνιας ήβης» συναντούμε και τη σχολική χορωδία του Ασύλου του Παιδιού, ενώ στο «Βαλς της σιωπής» την Αλεξία Χρυσομάλλη.
Εν έτει 2011 η καλή ελληνική μουσική αποδεικνύει πως υπάρχει και βασιλεύει, χωρίς να χρειάζεται να κατακτήσει τα ραδιόφωνα, μονάχα τις καρδιές μας. Η Φωτεινή Βελεσιώτου προκαλεί ανατριχίλες με τη φωνή της και το πάθος που βγάζει μέσα από την ερμηνεία της. Όσο δυνατοί είναι οι στίχοι του Γιώργου Καζαντζή, άλλο τόσο είναι και τα φωνητικά της ερμηνεύτριας από την Καρδίτσα, μιας πραγματικής (ροκ) ρεμπέτισσας.
«Τα παιδιά της άλλης όχθης» περνάνε από το ρεμπέτικο στο ζεϊμπέκικο αλλά και από τη μπαλάντα. Μελωδίες και στίχοι που σε συγκινούν και σου μένουν χαραγμένα στο μυαλό από τη μία και από την άλλη το «γλεντάς» με το «Ένα βράδυ στο πλατό». «Οι πρίγκιπες του τραγουδιού» μας ανοίγουν το δρόμο για την επόμενη 1,5 ώρα (και όμως, υπάρχουν δίσκοι ακόμα που διαρκούν τόσο), γεμάτη συναισθήματα. Αν εξαιρέσουμε τις «Μέλισσες», τα υπόλοιπα 14 κομμάτια δένουν μεταξύ τους αποτελώντας ένα πολύ όμορφο σύνολο, χωρίς να υπάρχουν κορυφαίες στιγμές και λιγότερο όμορφες στιγμές. Επίσης, στο «Θεσσαλονίκη – πόλη της αιώνιας ήβης» συναντούμε και τη σχολική χορωδία του Ασύλου του Παιδιού, ενώ στο «Βαλς της σιωπής» την Αλεξία Χρυσομάλλη.
Εν έτει 2011 η καλή ελληνική μουσική αποδεικνύει πως υπάρχει και βασιλεύει, χωρίς να χρειάζεται να κατακτήσει τα ραδιόφωνα, μονάχα τις καρδιές μας. Η Φωτεινή Βελεσιώτου προκαλεί ανατριχίλες με τη φωνή της και το πάθος που βγάζει μέσα από την ερμηνεία της. Όσο δυνατοί είναι οι στίχοι του Γιώργου Καζαντζή, άλλο τόσο είναι και τα φωνητικά της ερμηνεύτριας από την Καρδίτσα, μιας πραγματικής (ροκ) ρεμπέτισσας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου