Κάτι παραπάνω από 3 δεκαετίες σολάρει ασταμάτητα με την ηλεκτρική κιθάρα, βγάζοντας απίστευτα riff-άκια που μένουν για πάντα αξέχαστα στην ιστορία της ροκ μουσικής. Φυσικά, οι καλύτερες στιγμές της καριέρας του σημειώθηκαν με τους Guns ‘n’ Roses οι οποίοι έγραψαν μια χρυσή σελίδα στο βιβλίο της παγκόσμιας ροκ σκηνής. Το 1996 το εν λόγω συγκρότημα διαλύθηκε με τους δύο κεντρικούς πυρήνες της μπάντας να ακολουθούν διαφορετικούς μουσικούς δρόμους. Ο Axl Rose προσπαθεί να κάνει κάτι με τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ, κυκλοφορώντας το “Chinese Democracy” με μια καθυστέρηση 18 χρόνων και απογοητεύοντας πλέον τους εκατομμύρια οπαδούς του, ενώ ο Slash επικεντρώνεται στις προσωπικές του συνθέσεις. Το 2010 ο 46χρονος κιθαρίστας κυκλοφορεί το ομώνυμο άλμπουμ του ενώ φέτος ήρθε η στιγμή για τον δεύτερο προσωπικό του δίσκο, ο οποίος τιτλοφορείται “Apocalyptic Love”.
Στη 1 ώρα που διαρκεί ο δίσκος, ο Slash κάνει αυτό που γνωρίζει πολύ καλά, δηλαδή να μας κατακλύζει από ηλεκτρικά riff και παραμορφωμένες κιθάρες. Ωστόσο, η ποιότητα του άλμπουμ φαίνεται στην συνεργασία που είχε με τον καταπληκτικό Myles Kennedy. Ο frontman των Alter Bridge συνετέλεσε τα μέγιστα για την ηχογράφηση του “Apocalyptic Love”, αφού όλοι οι στίχοι είναι δικοί του, όπως και ένα μέρος της μουσικής του άλμπουμ. Ο δίσκος στο σύνολό του καταφέρνει να μην σε κάνει να βαρεθείς, αν και υπάρχουν στιγμές που μπορεί να κουραστείς από την ηλεκτρική κιθάρα, η οποία από την αρχή έχει πάρει φωτιά και δεν λέει να σβήσει. Από το πρώτο, ομώνυμο κομμάτι ο ρυθμός ανεβαίνει στα ύψη αμέσως, με τα επόμενα τραγούδια να συνεχίζουν στο ίδιο τέμπο. Τα φωνητικά του Myles Kennedy ακούγονται ιδανικά για τις συγκεκριμένες συνθέσεις ενώ καταλυτικές θεωρούνται και οι συμμετοχές του Todd Kerns στο μπάσσο και του ντραμίστα Brent Fitz.
Από την πρώτη ακρόαση του δίσκου υπάρχουν κάποια σημεία που ξεχωρίζω αμέσως και χωρίς δεύτερη σκέψη ξαναβάζω να ακούσω, όπως τα “Standing In The Sun” και “You’re A Lie”, όπου το τελευταίο αποτελεί και το πρώτο single. Το “Halo” σε πεθαίνει στα πολλά και διαφορετικά riff-άκια του Slash ενώ το “Anastasia” με το πιασάρικο ρεφραίν και το κιθαριστικό σόλο ενός λεπτού σίγουρα θα σου μείνει. Επίσης, τα “Bad Rain” και “Far And Away” μας θυμίζουν κάτι από τις καλές μπαλάντες των Guns ‘n’ Roses. Για το κλείσιμο του άλμπουμ, το “Shots Fired” αποτελεί εξαιρετική επιλογή, καθώς σου αφήνει μια αίσθηση χαράς αλλά και ικανοποίησης για τον μουσικό υλικό που μόλις άκουσες. Στην deluxe έκδοση του δίσκου υπάρχουν και δύο επιπρόσθετα τραγούδια, τα οποία όμως, αν εξαιρέσουμε για άλλη μια φορά την ηλεκτρική κιθάρα του Slash, δεν δίνουν κάτι παραπάνω στο σύνολο του άλμπουμ.
Η κυκλοφορία δισκογραφικής δουλειάς από τον Slash αποτελεί από μόνη της ένα σημαντικό μουσικό γεγονός. Το “Apocalyptic Love” ανεμενόταν πως και πως από τους άπειρους οπαδούς του κιθαρίστα αλλά και των Guns ‘n’ Roses και πιστεύω ότι σε έναν βαθμό άξιζε την αναμονή. Ο δίσκος ακούγεται ευχάριστα και εννοείται πολύ δυνατά. Περιέχει κομμάτια που αξίζουν από μουσικής άποψης, άσχετα που οι στίχοι σε πολλά σημεία δεν αποτελούν κάτι το αξιοσημείωτο. Ούτε τρομερά ούτε άσχημα για τον Slash, ο οποίος δείχνει να μην στερεύει από μουσικές και φυσικά κιθαριστικά σόλο αν και περισσότερα εύσημα πιστέυω πως πρέπει να δοθούν στον Myles Kennedy όπου ανέβασε από μόνος του αρκετά επίπεδα τον δίσκο. Τέλος, τον Slash θα απολαύσουν όσοι βρεθούν στην Μαλακάσα την 1η Ιουλίου μαζί με τον Ozzy Osbourne, στα πλαίσια του Rockwave Festival.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου