Amy MacDonald – Life in a Beautiful Light

Ξεκίνησε την καριέρα της κάπου στο 2007, όπου κυκλοφόρησε ένα single με τον τίτλο “Poison Prince” ενώ μετά από λίγο καιρό έρχεται η πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, “This is The Life”, με την οποία έγινε γνωστή σε παγκόσμιο μουσικό επίπεδο και με το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου να παίζει από τότε 5 χρόνια συνεχώς στο ραδιόφωνο. Το 2010 έρχεται η σειρά του δεύτερου άλμπουμ της, “A Curious Thing”, το οποίο και αυτό είχε ανάλογη επιτυχία με το ντεμπούτο της. Ο λόγος για την Amy MacDonald που φέτος το καλοκαίρι κυκλοφορεί τον τρίτο της στούντιο δίσκο που τιτλοφορείται “Life in a Beautiful Light”.

Στο γνωστό στυλ που μας έχει συνηθίσει η Σκωτσέζα τραγουδοποιός από τους δύο προηγούμενους δίσκους, παρουσιάζεται και στον συγκεκριμένο. Δηλαδή ακουστική κιθάρα σε όλα τα κομμάτια, κρουστά που δίνουν τον όμορφο και δυναμικό ρυθμό και η εξαιρετική φωνή της 24χρονης. Το “4th of July” ανοίγει το άλμπουμ με γρήγορο τέμπο, όπως και το αμέσως επόμενο “Pride” που δίνει μια χορευτική διάθεση. Στην συνέχεια, συναντάμε το πρώτο single του δίσκου, “Slow It Down”, το οποίο και αυτό με τη σειρά του κρατάει τον ανεβαστικό ρυθμό που ξεκίνησαν τα προηγούμενα τραγούδια. Όμορφη στιγμή του άλμπουμ αποτελεί το “Left That Body Long Ago” όπου είναι και η μοναδική μπαλάντα ανάμεσα στα 12 κομμάτια ενώ το ομώνυμο τραγούδι αποτελεί και αυτό μία από τις κορυφές του δίσκου, με τα πνευστά να έχουν τον κυρίαρχο ρόλο αλλά και την όλη ομορφιά που γενικά λείπει από το σύνολο των τραγουδιών.

Στην deluxe έκδοση του δίσκου υπάρχουν και 8 ακουστικές εκτελέσεις από τα τραγούδια που μόλις άκουσες. Μία καλή προσπάθεια, αν βέβαια σου έχει μείνει κάποιο κομμάτι στο μυαλό από πριν. Με το “Life in a Beautiful Light” η Amy MacDonald δεν κάνει το επόμενο βήμα. Εκείνο το βήμα που θα την ανέβαζε πιο ψηλά σε μουσικό επίπεδο ή σε επίπεδο σύνθεσης. Αν πιάσεις και τους τρεις δίσκους της και τους ακούσεις τον έναν μετά τον άλλον, ίσως πιστέψεις πως είναι ένας ενιαίος δίσκος. Δεν υπάρχει αυτή η διαφορά στα τραγούδια της που θα σε κάνει να την ακούσεις με μεγαλύτερη περιέργεια. Το φετινό άλμπουμ της, ωστόσο, ακούγεται με ευχαρίστηση αλλά μέχρι εκεί, δεν θα μείνει και στην ιστορία με τα καλύτερα άλμπουμ του 2012.

Posted in: Δισκοκριτικη,Μουσική,Amy MacDonald,folk,pop