Ηλεκτρονική ποπ από την καρδιά της Αθήνας που έχει βρει τον δρόμο της τα τελευταία χρόνια και εντυπωσιάζει. Τέτοιες μελωδίες συνθέτουν πέντε άτομα που έχουν ενώσει τις μουσικές τους δυνάμεις, παρουσιάζοντας μια εξαιρετική ποπ. Την ιδέα την είχαν δύο αδέρφια μέσα στο 2005, οι Γιάννης (ντραμς – πλήκτρα) και Μάρκος Καλατής (κιθάρα), μαζί με τον Δημήτρη Καμπούρη(φωνή). Στη συνέχεια, στο σχήμα προστέθηκε ο Μάνος Αναγνωστάκης (μπάσο) ενώ η Έφη Θεολόγου (φωνή – πλήκτρα – κιθάρα) αποτελεί την τελευταία, πρόσφατη προσθήκη του γκρουπ. Και έτσι, υπάρχουν οι Pop Eye, οι οποίοι απόκτησαν αναγνωρισιμότητα με το single “The Deepest Sea”, όπου και έπαιζε στο ραδιόφωνο πολύ. Μετά το ομώνυμο ντεμπούτο τους άλμπουμ, επιστρέφουν φέτος με την δεύτερη ολοκληρωμένη, στούντιο δουλειά τους που τιτλοφορείται “Almost Dead, Still Alive”.
Οι συνεχείς εναλλαγές των beats με τις πιο «ήρεμες» ποπ μελωδίες συνθέτουν το παζλ του δίσκου. Τον χορό των εννιά κομματιών ανοίγει ένα intro και ένα outro που φέρουν τον ίδιο τίτλο, με το πρώτο να σε καλωσορίζει ομαλά και το τελευταίο να σε αποχαιρετάει με τον πιο ξεσηκωτικό τρόπο. Στις συνθέσεις του “Almost Dead, Still Alive” πετυχαίνουμε τη νοσταλγία του “Goodnight” , τη χαρά του “Oh No!”, την αισιοδοξία του “A Better Day”, το πάρτυ του “Already Dead”. Προς το κλείσιμο ακούμε και μια πιο chill out εκτέλεση του “The Deepest Sea”. Σε όλη τη διάρκεια του άλμπουμ υπάρχει μια γραμμή που τραβιέσαι μεταξύ χορευτικής πώρωσης και σκέψης. Κάτι παρόμοιο είχαμε να ακούσουμε από τις παλιές καλές εποχές των Μίκρο (οι οποίοι ωστόσο συνεχίζουν ακάθεκτοι το έργο τους).
Οι Pop Eye ό,τι κατάφεραν με τον πρώτο τους δίσκο, το γκρεμίζουν με τον δεύτερο. Και αυτό διότι δεν μένει χώρος στο μυαλό για τις προηγούμενες συνθέσεις αφού με την πρώτη ακρόαση κιόλας οι καινούριες μελωδίες σε έχουν συνεπάρει. Αναμφισβήτητα το “Almost Dead, Still Alive” αποτελεί έναν από τους ομορφότερους ελληνικούς δίσκους της χρονιάς.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου