Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012

Take This Waltz

Η 29χρονη Margot ζει τον, κάπως βαρετό, γάμο της με τον Lou, ο οποίος είναι διάσημος συγγραφέας μαγειρικής. Μια ωραία πρωϊα, όμως, θα γνωρίσει τον Daniel και αμέσως θα αναπτυχθεί μια έλξη μεταξύ τους. Ωστόσο, στα αυτιά της Margot ηχεί η «καμπάνα» του γάμου και δεν δίνει πολύ σημασία στο όλο γεγονός. Τα πράγματα θα χειροτερέψουν για εκείνη όταν συνειδητοποιήσει ότι ο άντρας που γνώρισε, μένει απέναντί της. Έτσι, θα παλέψει με τον εαυτό της για να σώσει τον γάμο της και στο τέλος, για να βρει την κατάλληλη επιλογή για την ίδια. Διλλήματα, του τύπου «συνεχίζω την ζωή μου όπως έχει» ή «κάνω αυτό που θέλει η καρδιά μου», γεννιούνται στο μυαλό της Margot, με αποτέλεσμα να βρεθεί σε αδιέξοδο.
Η Sarah Polley (Mr. Nobody, Splice) σκηνοθετεί μια συναισθηματική ιστορία, η οποία θέτει αρκετά ερωτήματα για τις σχέσεις και πόσω μάλλον για τις σχέσεις παντρεμένων ζευγαριών. Το “Take This Waltz” είναι ένα ρομάντζο καθημερινό, συνηθισμένο και παρουσιάζεται χωρίς υπερβολές. Δεν πρόκειται να βαρεθείς, ωστόσο δεν θα σε εντυπωσιάσει κιόλας, αν και η ροή της ταινίας είναι αργή αλλά ταυτόχρονα και γρήγορη. Όχι ότι δεν έχουν βγει άλλες παρόμοιες ταινίες αλλά το ωραίο της υπόθεσης είναι πως στο τέλος το συμπέρασμα είναι ένα. Ότι η αγάπη, εκτός του ότι είναι το ωραιότερο συναίσθημα, μπορεί να σκοτώσει ό,τι έχεις χτίσει και ό,τι δεν θέλεις να χάσεις.
Η Michelle Williams (My Week With Marilyn, Blue Valentine), όπου αποτελεί την τελευταία Marilyn της μεγάλης οθόνης, σε κάθε ρόλο της μπαίνει στο καλούπι της διχασμένης σκέψης και καταφέρνει κάθε φορά να την λατρέψεις για την ηθοποιϊα της. Επίσης, δίνει με πολύ όμορφο τρόπο αυτή την γλυκόπικρη γεύση που σου αφήνει η πρωταγωνίστρια του φιλμ. Από την άλλη, τα δύο αρσενικά της ταινίας, Seth Rogen (50/50) και Luke Kirby, συντελούν στην επιτυχία της ταινίας. Ο πρώτος ενσαρκώνει καταπληκτικά τον σύζυγο της Margot, τον οποίο θα ήθελαν οι περισσότερες γυναίκες για άντρα και ο δεύτερος που, μάλλον, θα απασχολήσει στο μέλλον τον θηλυκό γένος με την παρουσία του στον κινηματογράφο.
Η Καναδέζα σκηνοθέτις δέχθηκε διθυραμβικά σχόλια σε Καναδά και Η.Π.Α. ενώ ανάλογη υποδοχή θα έχει και στην Ευρώπη. Τέτοιες ανεξάρτητες ταινίες λατρεύονται εύκολα ενώ τα χρώματα, η φωτογραφία και η μουσική θα σε κάνουν να «ενδιαφερθείς» για την ταινία.

Blog Widget by LinkWithin

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More