Τρεις τύποι από την Θεσσαλονίκη συναντήθηκαν κάπου στα μέσα του 2008 και αποφάσισαν να σχηματίσουν μια μπάντα. Λίγους μήνες αργότερα κυκλοφόρησαν ένα demo ΕΡ με τέσσερα τραγούδια, το οποίο δέχθηκε καλές κριτικές με αποτέλεσμα να ανοίγουν δρόμοι σιγά σιγά για το συγκρότημα. Έτσι, οι Nervisequin προχωρούν με τέρμα τα γκάζια και ηχογραφούν τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο με τον τίτλο “Astronauts”.
Οι πρώτες μελωδίες δεν σου φέρνουν κάτι το ελληνικό καθώς πιστεύεις ότι αυτό που ακούς προέρχεται από κάποιο συγκρότημα της αμερικανικής δύσης. Alternative metal, με πορωτικά riff-άκια της ηλεκτρικής κιθάρας και αρκετές διακυμάνσεις στα φωνητικά. Όταν ακούσεις όλα αυτά θα σου έρθει στο μυαλό η μουσική ενός μεγάλου συγκρότηματος που πλέον δεν υφίσταται (μακάρι, βέβαια, να κυκλοφορήσουν κάποτε κάτι καινούριο πάλι). Το “Astronauts” ακούγεται με μεγάλη ευχαρίστηση ενώ δεν μπορείς να βρεις κάποια μεγάλη κοιλιά να γίνεται κατά την διάρκειά του. Επίσης, οι στίχοι είναι πολύ έξυπνοι και δείχνουν πως οι Nervisequin γνωρίζουν πολύ καλά το τί παίζουν και ηχογραφούν.
Στον δίσκο θα βρεις αρκετά διαμαντάκια, τα οποία δεν δύσκολα θα βαρεθείς να ακούς. Συγκεκριμένα στέκομαι στο εναρκτήριο “Tender”, το απίστευτα κιθαριστικό “Clint” και το δυνατό ομώνυμο κομμάτι. Φυσικά, η μπάντα από την Θεσσαλονίκη κουβαλάει αρκετή τρέλα και θα το καταλάβεις στο παλαβό – πλην όμως φοβερό – “Geraldo”. Αν το όνειρο τους είναι να γίνουν αστροναύτες, τότε οι Nervisequin μπορούν να το πετύχουν (μουσικά πάντα) αν συνεχίσουν με αυτό τον τρόπο. Ναι, με τους System of a Down τους παρομοίωσα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου