Argo

Το 1979 οι σχέσεις μεταξύ Ιράν και Αμερικής έχουν οξυνθεί υπερβολικά και οδηγούν στην κατάληψη της Αμερικανικής πρεσβείας στην Τεχεράνη. Οι 52 υπάλληλοι της πρεσβείας κρατούνται αιχμάλωτοι και διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο για την ζωή τους, καθώς ο λαός είναι εξαγριωμένος και δεν διστάζει να εκτελεί ανθρώπους στον δρόμο που ήταν πιστοί στον δυνάστη του Ιράν, ο οποίος έχει βρει άσυλο στην Αμερική. Έξι υπάλληλοι της πρεσβείας κατάφεραν να εκμεταλλευτούν τον πανικό και να αποδράσουν από το κτήριό τους και να βρουν ένα άτυπο άσυλο στο σπίτι του Καναδού πρέσβη. Στην Αμερική μια ομάδα προσπαθεί να βρει τρόπο να τους βγάλει από την χώρα, αλλά το καλύτερο πλάνο που μπορούν να βρουν, είναι να στήσουν μια ψεύτικη κινηματογραφική παραγωγή στην οποία θα ενταχθούν οι έξι.

Η νέα ταινία του Ben Affleck, η οποία είναι η τρίτη σκηνοθετική του προσπάθεια, έχει δημιουργήσει τεράστιες προσδοκίες σε σημείο που ακόμα και πριν την προβολή της πολλοί μιλάνε για την ταινία που θα σαρώσει στα Oscar. Η πλοκή της και τα trailer της προϊδεάζουν για ένα κατασκοπευτικό, ιστορικό θρίλερ με γερές δόσεις αγωνίας. Η ταινία τελικά απέχει αρκετά από το hype το οποίο είχε δημιουργηθεί γύρω της. Συγκεκριμένα, το έργο έχει σοβαρό πρόβλημα στο σενάριό του, το οποίο δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να δημιουργήσει κάποια ένταση ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι οι καλύτερες (και ιδιαιτέρως πολλές) σκηνές αυτού του θρίλερ είναι αυτές με τα κωμικά στοιχεία, πράγμα τουλάχιστον οξύμωρο. Τα προβλήματα στο σενάριο συνεχίζονται από την παντελή έλλειψη βάθους των χαρακτήρων, ίσως εκτός του Tony Mendez, του χαρακτήρα του Ben Affleck, και την μεγαλύτερη προβολή των δευτερευόντων ηρώων στην Αμερική, οι οποίοι μοιάζουν βγαλμένοι από ένα soft Συμμορία των 11, παρά στους πραγματικούς πρωταγωνιστές της ιστορίας, δηλαδή τους έξι που προσπαθούν να γυρίσουν στην πατρίδα τους.

Εκεί που η ταινία τα καταφέρνει καλύτερα είναι στην δημιουργία της αισθητικής της εποχής όπως και στο όμορφο soundtrack της. Από τους ηθοποιούς, εκτός του ίδιου του Ben Affleck ο οποίος είναι πολύ καλός, ξεχωρίζουν οι John Goodman και Alan Arkin, οι οποίοι φωτίζουν απροσδόκητα την ταινία. Δίπλα τους εμφανίζονται αρκετοί ακόμα ηθοποιοί, οι οποίοι όμως εύκολα ξεχνιούνται, κυρίως λόγω των κακογραμμένων ρόλων τους, όπως ο Victor Garber, η Clea DuVall και ο Bryan Cranston. Η κατάληξη της αληθινής ιστορίας είναι είτε γνωστή είτε εύκολα προσβάσιμη, αλλά το τελευταίο μισάωρο της ταινίας, στο οποίο εξελίσσεται τελικά αυτό που έπρεπε να βλέπουμε εξαρχής, είναι αρκετά ενδιαφέρον.

Ο Ben Affleck αποδεικνύει πως έχει να δώσει πράγματα ως σκηνοθέτης και με το Argo μοιάζει πως θα κερδίσει τουλάχιστον άλλη μια υποψηφιότητα για Oscar, όσο περίεργο και αν είναι αυτό. Το Argo είναι από τις ταινίες που η προώθησή τους τις ανεβάζει πολύ παραπάνω απόσο αξίζουν. Δεν είναι κακή ταινία, αλλά σίγουρα απέχει από το αριστούργημα της χρονιάς όπως διαφημίζεται.

Posted in: Alan Arkin,Ben Affleck,drama,history,John Goodman,Movies,Review,thriller