Το horror τα τελευταία χρόνια έχει ξεπέσει πολύ και η πλειοψηφία των νέων έργων του είδους δυστυχώς είναι καθαρό χάσιμο χρόνου. Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Mark Tonderai ξεκινάει στο κλασικό σκηνικό της επαρχίας την Αμερικής με την προβληματική οικογένεια με μερικές υποψίες ψυχολογικού θρίλερ, οι οποίες άμεσα διαψεύδονται. Μετά το έργο ακολουθεί έναν πολύ αργό ρυθμό με επιλογές-ευκολίες από τους πρωταγωνιστές που μετατρέπουν την ταινία σχεδόν σε δράμα, μέχρι να έρθει το τελευταίο μισάωρο με μια σχετικά έξυπνη ανατροπή, στο ύφος του Dream House, με το οποίο η ταινία έχει κοινό σεναριογράφο, που δεν θα είναι απίθανο όμως αν την έχει καταλάβει κάποιος από αρκετά νωρίτερα. Η ταινία το μόνο που καταφέρνει να προσφέρει στα 100 λεπτά της για να κρατήσει την προσοχή του θεατή, είναι τα ιδιαιτέρως πολλά σκηνοθετικά και σεναριακά λάθη που προσφέρουν γέλιο. Προφανώς από αυτό το κακό αποτέλεσμα δεν γλιτώνουν ούτε οι ηθοποιοί που μοιραία δεν προσφέρουν τίποτα παραπάνω, με την Jennifer Lawrence (The Hunger Games) να ξεχνάει γρήγορα αυτή τη συμμετοχή και τους Max Thieriot και Elisabeth Shue να περνάνε αφόρητα απαρατήρητοι.
Το House at the End of the Street εκμεταλλεύεται το γνωστό πρόσωπο της πρωταγωνίστριάς του με την ελπίδα να μπερδέψει κάποιον και ώστε να κάτσει να το δει. Είναι από τις ταινίες που σίγουρα δεν θα έλειπαν σε κανέναν αν δεν γυριζόντουσαν ποτέ ενώ αρκετοί θα γλιτώνανε και το χάσιμο μιάμισης ώρας από την ζωή τους.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου