Paradise: Love

Η Teresa είναι μια μοναχική 50χρονη με ένα παιδί από την Αυστρία. Για να ξεφύγει από την δύσκολη καθημερινότητά της, αποφασίζει να φύγει για διακοπές στην Κένυα. Έτσι, αφήνει την 16χρονη κόρη της σε μια φίλη της και κατηφορίζει προς την αφρικανική χώρα. Εκεί θα ενθουσιαστεί από την αύρα της περιοχής, τον καυτό ήλιο και τις απέραντες παραλίες ενώ θα δοκιμάσει και μια διαφορετική πλευρά του τουρισμού, τον λεγόμενο σεξουαλικό τουρισμό, όπως είναι γνωστό να γίνεται στις συγκεκριμένες χώρες. Εν αγνοία της θα μπλέξει με καταστάσεις των ντόπιων κατοίκων προσπαθώντας να ξεφύγει από όλο αυτό.

Σε χώρες, όπως στην Κένυα, συνηθίζεται ο σεξουαλικός τουρισμός ενώ πολλές φορές το αντάλλαγμα για κάτι τέτοιο είναι χρήματα. Ο Ulrich Seidl παρουσιάζει την τριλογία “Paradise”, ξεκινώντας από την αγάπη, συνεχίζοντας με την πίστη και καταλήγει με την ελπίδα. Στο πρώτο μέρος ο Αυστριακός σκηνοθέτης προβάλλει την αγάπη της καρδιάς που μπορεί να έχει ο άνθρωπος και πώς αυτή μπορούν να την εκμετελλευτούν άλλοι. Η ταινία ξεπερνάει σε αρκετά σημεία τα όρια όσον αφορά το συγκεκριμένο κοινωνικό πρόβλημα που καλά κρατεί στις αφρικανικές χώρες.

Το θεματάκι όμως έγκειται στο γεγονός πως η ταινία βαδίζει καθ’ όλη την διάρκεια των δύο ωρών με το ίδιο τέμπο. Παρακολουθούμε να συμβαίνουν τα ίδια γεγονότα, χωρίς κάποια διαφορά μεταξύ τους, και όλα να επιστρέφουν σε μια κοινή βάση με αποτέλεσμα μετά από λίγο αυτό να το βαριέσαι. Σε κάποιο σημείο, μάλιστα, αγγίζει (αν όχι πιάσει γερά) το ρεαλιστικό της ερωτοτροπίας φτάνοντας στο στάδιο του πορνό. Ωστόσο, το χιούμορ που χρησιμοποιείται σε αρκετά σημεία του φιλμ και μας κάνει να γελάσει το χειλάκι μας είναι το «αντίβαρό» μας και μπορούμε να πούμε πως σώζει την όλη κατάσταση.

Οι προσδοκίες που υπήρχαν για το “Paradise: Love” εξανεμίστηκαν πολύ γρήγορα ενώ το μόνο που αρκεί είναι να αναμένουμε την «Πίστη» και την «Ελπίδα», δηλαδή την συνέχεια της τριλογίας. Η «Αγάπη» προς το παρόν δεν μας έδωσε αυτό που πραγματικά περιμέναμε.

Posted in: drama,Movies,Review,Ulrich Seidl