The Suicide Shop

Σε μια επαρχιακή πόλη της Γαλλίας οι κάτοικοι είναι συνεχώς βουτηγμένοι στην κατάθλιψη ενώ δεν βρίσκουν τίποτα χαρούμενο στη ζωή. Οι αυτοκτονίες είναι πιο συχνές και από το να πάρει κάποιος ψωμί. Η οικογένεια Tuvache διατηρεί μια επιχείρηση, η οποία πουλάει κάθε είδους προϊόν με το οποίο μπορεί κάποιος να αυτοκτονήσει, από δηλητήρια και λεπίδες μέχρι σχοινιά για κρεμάλα. Επομένως, το μαγαζί πηγαίνει πολύ καλά αφού σε καθημερινή βάση μπαίνουν αρκετοί πελάτες που θέλουν να βάλουν τέλος στη ζωή τους. Όμως, στην οικογένεια γεννιέται ένα παιδί, ο Alan, που έχει κάτι το διαφορετικό από την πλειοψηφία της πόλης. Χαμόγελο. Έτσι, έρχεται σε αντίθεση με την οικογένειά του και η θετική αύρα και διάθεσή του θα φέρει αναπόφευκτες συγκρούσεις σε οικογένεια και επιχείρηση.

Το “The Suicide Shop” έρχεται από τη Γαλλία με όλες τις περγαμηνές ενός κινουμένου σχεδίου. Η κεντρική ιδέα είναι αρκετά έξυπνη και πρωτότυπη, ωστόσο κάπου η μεταφόρά της χάνεται στην πορεία. Η ταινία έχει πολύ μαύρο χιούμορ και ένα αισιόδοξο μήνυμα. Η σύγκριση με τα animations του Tim Burton (Dark Shadows, Frankenweenie) είναι αναπόφευκτη αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε και με κάτι άλλο. Εκτός του ότι είναι παιδικό, το φιλμ έχει και τον χαρακτήρα του μιούζικαλ. Αυτό, όμως, δεν βοηθάει την ροή της ταινίας, αντιθέτως την βγάζει από την πορεία της και σε κάνει να βαρεθείς.

Αν και η αρχική ιδέα είναι η μαύρη σάτιρα να φτάσει μέχρι το κόκκαλό σου, αυτό δεν γίνεται. Και αυτό, διότι η ταινία καταφέρνει και επαναλαμβάνεται στην μικρή διάρκεια που έχει. Το “The Suicide Shop” έχει πολλή μαυρίλα αλλά και παιδικότητα. Σίγουρα δεν εντυπωσίαζει, σίγουρα δεν σου μένει στο μυαλό, όμως η κάτι λιγότερο από μιάμιση ώρα θα περάσει ευχάριστα. Αν θες γαλλικό animation τότε τα “The Triplets of Belleville” και “The Illusionist” είναι ό,τι πρέπει. Αλλιώς ξέρεις σε ποιον Αμερικανό μετρ "μαύρων" κινουμένων σχεδίων θα τρέξεις για μια ακόμη φορά.

Posted in: Animation,comedy,Movies,musical,Review