Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης, ή κατά κόσμο The Boy, συνεχίζει να εκφράζει το παλμό της εποχής μέσω της δισκογραφίας του. Συστήθηκε στον κόσμο μέσα από το μουσικό σχήμα “Mary and The Boy”, ενώ πλέον κινείται στο δικό του δρόμο. Μετά το “Please Make Me Dance” (2009) και το «Κουστουμάκι» (2010), επανέρχεται με το τρίτο σόλο άλμπουμ του, με τίτλο «Ηλιοθεραπεία». Ο The Boy συνεχίζει τους «ενοχλητικούς» και ωμούς στίχους, οι οποίοι πολλές φορές γίνονται βρωμόλογα. Αυτό δεν αναιρεί, όμως, την ουσία των λόγων του.
Η «Ηλιοθεραπεία» σε ενθουσιάζει από το πρώτο κομμάτι, αν έχεις ακούσει προηγούμενους δίσκους του Βούλγαρη. Αν όχι, θα παραξενευτείς και θα σκεφτείς «τί στο καλό ακούω;». Αν συνεχίσεις την ακρόαση, όμως, θα καταλάβεις πως έχεις να κάνεις με έναν σπάνιο καλλιτέχνη και ένα τρομερό δίσκο. «Κόψε το χέρι», λοιπόν, για άνοιγμα, με το ρυθμό ζεϊμπέκικου μέσα από τα κρουστά και την ηλεκτρική κιθάρα. Στους στίχους χαρακτηρίζει την Ελλάδα ως τη πιο φθηνή πουτάνα, όπου όμως δεν την αφήνουμε εμείς για τίποτα. Στο ίδιο μήκος κύματος κυμαίνεται και το επόμενο, δεύτερο τραγούδι, με τίτλο «Δεν πονάει». Επίσης, μεγάλη στιγμή του άλμπουμ αποτελεί η τριάδα που βρίσκεται στη μέση του δίσκου, «Αυτί», «Κυρία Χ Αλήθεια Λέω» και «Ξαπλώστρες Φέρετρα». Το τελευταίο δε, αποτελεί πολύ δυνατό τραγούδι, απεικονίζοντας έυστοχα τη κοινωνία στην οποία ζούμε. Ο δίσκος έχει αρκετά αδύναμα σημεία που κουράζουν, μέχρι τον «Άνθρωπο» που εντυπωσιάζει και αυτό στιχουργικά. Τέλος, κλείνει με το δικό του «Εθνικό Ύμνο».
Δε γνωρίζω αν ο Αλέξανδρος Βούλγαρης είναι ασυμβίβαστος (εξάλλου δεν εχει νόημα αυτό), το μόνο σίγουρο είναι όμως ότι οι στίχοι του και οι μουσικές του δεν έχουν ξαναυπάρξει. Ή θα βγάλεις αμέσως το δίσκο ή θα τον ξανακούσεις απευθεία. Με το ένα ή το άλλο αποτέλεσμα, τα λόγια θα σου μείνουν μέσα σου, πράγμα πολύ δύσκολο για έναν καλλιτέχνη. Η μουσική του Boy είναι δύσκολη και οι στίχοι του «ενοχλούν». Ίσως, να βαρεθείς σε κάποια τραγούδια, ωστόσο θα σε κάνει να τον ακούσεις πολλές φορές ακόμα. Και αυτό, γιατί, κατ’ εμέ, δεν κυκλοφορούν παρόμοιες δισκογραφικές δουλειές. Η «Ηλιοθεραπεία» είναι ένα τρομερό άλμπουμ και ο Boy ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η εναλλακτική μουσική σκηνή. Στο δίσκο θα βρείτε και το πρώτο μυθιστόρημα του Boy, με τίτλο «Μαύρο Αίμα».
Η «Ηλιοθεραπεία» σε ενθουσιάζει από το πρώτο κομμάτι, αν έχεις ακούσει προηγούμενους δίσκους του Βούλγαρη. Αν όχι, θα παραξενευτείς και θα σκεφτείς «τί στο καλό ακούω;». Αν συνεχίσεις την ακρόαση, όμως, θα καταλάβεις πως έχεις να κάνεις με έναν σπάνιο καλλιτέχνη και ένα τρομερό δίσκο. «Κόψε το χέρι», λοιπόν, για άνοιγμα, με το ρυθμό ζεϊμπέκικου μέσα από τα κρουστά και την ηλεκτρική κιθάρα. Στους στίχους χαρακτηρίζει την Ελλάδα ως τη πιο φθηνή πουτάνα, όπου όμως δεν την αφήνουμε εμείς για τίποτα. Στο ίδιο μήκος κύματος κυμαίνεται και το επόμενο, δεύτερο τραγούδι, με τίτλο «Δεν πονάει». Επίσης, μεγάλη στιγμή του άλμπουμ αποτελεί η τριάδα που βρίσκεται στη μέση του δίσκου, «Αυτί», «Κυρία Χ Αλήθεια Λέω» και «Ξαπλώστρες Φέρετρα». Το τελευταίο δε, αποτελεί πολύ δυνατό τραγούδι, απεικονίζοντας έυστοχα τη κοινωνία στην οποία ζούμε. Ο δίσκος έχει αρκετά αδύναμα σημεία που κουράζουν, μέχρι τον «Άνθρωπο» που εντυπωσιάζει και αυτό στιχουργικά. Τέλος, κλείνει με το δικό του «Εθνικό Ύμνο».
Δε γνωρίζω αν ο Αλέξανδρος Βούλγαρης είναι ασυμβίβαστος (εξάλλου δεν εχει νόημα αυτό), το μόνο σίγουρο είναι όμως ότι οι στίχοι του και οι μουσικές του δεν έχουν ξαναυπάρξει. Ή θα βγάλεις αμέσως το δίσκο ή θα τον ξανακούσεις απευθεία. Με το ένα ή το άλλο αποτέλεσμα, τα λόγια θα σου μείνουν μέσα σου, πράγμα πολύ δύσκολο για έναν καλλιτέχνη. Η μουσική του Boy είναι δύσκολη και οι στίχοι του «ενοχλούν». Ίσως, να βαρεθείς σε κάποια τραγούδια, ωστόσο θα σε κάνει να τον ακούσεις πολλές φορές ακόμα. Και αυτό, γιατί, κατ’ εμέ, δεν κυκλοφορούν παρόμοιες δισκογραφικές δουλειές. Η «Ηλιοθεραπεία» είναι ένα τρομερό άλμπουμ και ο Boy ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η εναλλακτική μουσική σκηνή. Στο δίσκο θα βρείτε και το πρώτο μυθιστόρημα του Boy, με τίτλο «Μαύρο Αίμα».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου