Λίγοι καλλιτέχνες καταφέρνουν να γίνουν πασίγνωστοι και να κατακτήσουν τα μεγαλύτερα μουσικά φεστιβάλ του κόσμου από τη πρώτη τους δισκογραφική δουλειά. Σε αυτούς τους λίγους ανήκει η τραγουδοποιός Florence Welch μαζί με το «μηχανισμό» της. Δύο χρόνια μετά το αριστουργηματικό ντεμπούτο “Lungs” και τις πολλές επιτυχίες που άφησε πίσω του, η 6μελής μπάντα από το Λονδίνο επιστρέφει ακόμη καλύτερη με το “Ceremonials”. Με τη πρώτη ακρόαση καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά με πολύ καλά τραγούδια.
Το “Ceremonials” ανοίγει τις πόρτες του με το “Only If For A Night”, μια όμορφη εισαγωγή για την ακόμα ομορφότερη συνέχεια. Το “Shake It Out” έρχεται για να σου αποδείξει γιατί το συγκεκριμένο συγκρότημα είναι ένα από τα καλύτερα που υπάρχουν τώρα και γιατί η Florence Welch εμπνέεται τρομερά. Αποτελεί το πρώτο single του δίσκου και δικαίως βάζει υποψηφιότητα για το καλύτερο τραγούδι της χρονιάς. Μπορεί να αποτελεί το πρώτο single, ωστόσο το πρώτο κομμάτι που κυκλοφόρησε επισήμως είναι το αμέσως επόμενο, “What The Water Gave Me”. Ό,τι αναφέρθηκε πάνω για το δεύτερο τραγούδι του άλμπουμ, ισχύει και για αυτό, δηλάδή καταπληκτικό. Δε γίνεται να μην υποκληθείς στους στίχους, στη μουσική και στα φωνητικά της κοκκινομάλλας τραγουδοποιού, με τα οποία το τραγούδι γίνεται «βασιλικό» και να σε απογειώνει. Προσωπικά, δε πιστεύω πως μπορούσαν να υπάρχουν ομορφότερα singles για τη προώθηση του δίσκου. Στη συνέχεια, υπάρχει η εξαιρετική μπαλάντα “Never Let Me Go”, όπου δεν περνάει απαρατήρητη. Το “No Light, No Light”, επίσης, είναι εξαιρετικό τραγούδι, πολύ δυνατό. Η επόμενη στάση που θα κάνεις ονομάζεται “Heartlines” και θα μείνεις αρκετή ώρα, αφού δε γίνεται να μη το ξανακούσεις και αυτό. Ο δίσκος κλείνει με τα “Spectrum”, “All This And Heaven Too” και “Leave My Body”. Διαλέξτε και πάρτε το καλύτερο, αν και αναγκαστικά θα διαλέξετε και τα τρία. Υπάρχει και η deluxe edition του “Ceremonials”, στην οποία εμπεριέχονται και άλλα τέσσερα τραγούδια και τρεις, αρκετά όμορφες ακουστικές διασκευές των “Shake It Out”, “Breaking Down”, “Heartlines”. Επιπλέον, ακούμε το “What The Water Gave Me” σε μια demo εκτέλεση.
Τα συνεχή δυνατά φωνητικά από πίσω που υπάρχουν σε κάθε κομμάτι, από τη μία μπορεί να απογειώνουν το τραγούδι αλλά από την άλλη μπορεί να κουράσουν μετά από αρκετές ακροάσεις. Οι Florence and the Machine αρχίζουν να αποκτούν εμπορικότητα , ωστόσο αυτό δε πιστεύω πως φαίνεται. Δύο μήνες πριν φύγει το 2011, κατά πάσα πιθανότητα γνωρίζουμε τον καλύτερο δίσκο της χρονιάς. Το “Ceremonials” έχει όλα αυτά που πρέπει να έχει ένα άλμπουμ για να βρίσκεται στη κορυφή. Πλην ελαχίστων τραγουδιών, το άλμπουμ μπορεί να χαρακτηριστεί πως αποτελείται μόνο από πανέμορφα singles. Με δυο δίσκους μονάχα, το βρετανικό συγκρότημα έχει καταφέρει να εδραιωθεί στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα, προσφέροντας τρομερή μουσική και φοβερούς στίχους. Το θέμα είναι, βέβαια, μέχρι πότε θα αντέξει η Florence Welch να γράφει τέτοια τραγούδια. Μέχρι τότε, ας απολαύσουμε τις τρομερές και φοβερές συνθέσεις της.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου