Oranges and Sunshine

Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 σκάει ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στο Ηνωμένο Βασίλειο. 130.000 παιδιά που δόθηκαν από τους γονείς τους στην Κοινωνική Πρόνοια, στάλθηκαν στην Αυστραλία, χωρίς καμία ενημέρωση. Εκεί τα άπορα παιδιά πέρασαν δραματικές στιγμές σε άθλιες συνθήκες. Η Μάργκαρετ Χάμφρεϊς (Emily Watson) είναι κοινωνική λειτουργός στο Νότιγχαμ και αποφασίζει να ξεσκεπάσει όλο αυτό το σκάνδαλο και να προσπαθήσει να ενώσει τις χαμένες οικογένειες.

Ταξιδεύει, έτσι, στην Αυστραλία για περισσότερες πληροφορίες και να μιλήσει με τους ανθρώπους που έχουν χάσει τους γονείς τους από τη μικρή τους ηλικία. Με τεράστιο θάρρος, η Μάργκαρετ δεν σταματάει σε καμία αντιξοότητα, ενώ έρχεται και σε σύγκρουση με ανθρώπους που την αμφισβητούν. Δέχεται απειλές και φτάνει στο σημείο να κινδυνεύει η ίδια της η ζωή. Ωστόσο, ο άντρας της, Merv (Richard Dillane), τη στηρίζει στην προσπάθειά της, φροντίζοντας και τα δύο παιδιά τους, πίσω στο Νότιγχαμ. Η Μάργκαρετ έχει αφοσιωθεί με όλη της δύναμη στο να ενώσει τους ανθρώπους, όπου από μικρή ηλικία απομακρύνθηκαν από τους δικούς τους. Η κοινωνική λειτουργός οδηγείται στο Bindoon, όπου τα μικρά παιδιά οδηγούνταν εκεί και βασανίζονταν. Από τη μία η οικογένεια και τα δύο μικρά παιδιά που έχει αφήσει πίσω στη πατρίδα και από την άλλη οι σκληρές εξομολογήσεις των ατόμων που πέρασαν όλες αυτές τις κακουχίες. Προσπαθεί να βρει μια ισορροπία μεταξύ αυτών των δύο καταστάσεων, προκειμένου να μην «παραμελήσει» κάποια από τις δύο πλευρές.

 Άλλη μια φορά η Emily Watson δείχνει το τεράστιο ταλέντο της στην ηθοποιία και την αμεσότητα. Ωστόσο, το τέμπο στην ταινία είναι πολύ αργό και ενώ το σενάριο είναι ιδανικό για να σου αγγίξει τη ψυχή, δεν το κάνει. Βέβαια οι συγκλονιστικές ερμηνείες δεν λείπουν, τόσο της πρωταγωνίστριας όσο και του Hugo Weaving που υποδύεται έναν από τους ανθρώπους που δόθηκαν από τους γονείς τους. Ο Jim Loach πιάνει ένα σημαντικό θέμα, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα δεν θα το έπιαναν όλοι οι σκηνοθέτες.

Posted in: drama,Emily Watson,Movies,Review