Μια μεγάλη συνεργασία πραγματοποιείται και δεν είναι άλλη από τη συνεργασία ενός μεγάλου
σκηνοθέτη και ενός μεγάλου ηθοποιού. Pedro Almodovar και Antonio Banderas ενώνουν τις δυνάμεις
τους σε κηνοθεσία και ηθοποιία αντίστοιχα, έχοντας ως αποτέλεσμα άλλη μια ταινία που θα
συζητηθεί αρκετά. "Το Δέρμα που Κατοικώ", λοιπόν, αποτελεί ένα σινεφίλ δραματικό φιλμ, με τις
χοντροκομμένες πινελιές σουρεαλισμού.
Ο Robert Ledgard (Antonio Banderas) είναι ένας μεγάλος πλαστικός χειρούργος που προσπαθεί
με πολλαπές και συνεχείς πλαστικές επεμβάσεις να αναπλάσει το σώμα μιας γυναίκας, της
γυναίκας που θα καλύψει το κενό που άφησε η σύζυγός του, που πέθανε σε αυτοκινητιστικό
δυστύχημα. Η Vera (Elena Anaya) αποτελεί στην ουσία το πειραματόζωο του χειρούργου, ενώ
ζει έγκλειστη σε ένα δωμάτιο, το οποίο παρακολουθείται με κάμερες από τον Robert. Ωστόσο,
μετά από καιρό η νεαρή κοπέλα θα κερδίσει την εμπιστοσύνη του άνδρα που την διαμόρφωσε σωματικά και θα έχει την ευκαιρία να βγαίνει έξω για ψώνια. Ο Robert Ledgard με την σύζυγό του είχαν μια κόρη, η οποία αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα μετά τον θάνατο της μητέρας της. Τότε, σε ένα πάρτυ δέχθηκε επίθεση από έναν νεαρό αλκοολικό, με αποτέλεσμα να τη βιάσει. Το συγκεκριμένο γεγονός είχε ως αντίκτυπο την ολική κατάρρευση της ψυχολογίας της και στο τέλος να αυτοκτονήσει. Τότε, ο πατέρας της αποφασίζει να πάρει εκδίκηση μέσω του νυστεριού του.
Μετά τις "αποτυχημένες" - κατά την πλειοψηφία - "Ραγισμένες Αγκαλιές", ο Almodovar επιστρέφει
εκεί που βρισκόταν πραγματικά, στην κορυφή δηλαδή. Στο "Δέρμα που Κατοικώ" θα συναντήσουμε ρομάντζο, σασπένς και μυστήριο, ένα θρίλερ. Μέσα από το πρόσωπο του πρωταγωνιστή χτίζει τη δική του πραγματικότητα, όπως ο ίδιος ο πρωταγωνιστής με τον τρόπο του να δημιουργήσει τη δική του ζωή, όπως εκείνος θέλει. Άλλο ένα αριστουργήμα από τον μετρ των σουρεαλιστικών ταινιών.
σκηνοθέτη και ενός μεγάλου ηθοποιού. Pedro Almodovar και Antonio Banderas ενώνουν τις δυνάμεις
τους σε κηνοθεσία και ηθοποιία αντίστοιχα, έχοντας ως αποτέλεσμα άλλη μια ταινία που θα
συζητηθεί αρκετά. "Το Δέρμα που Κατοικώ", λοιπόν, αποτελεί ένα σινεφίλ δραματικό φιλμ, με τις
χοντροκομμένες πινελιές σουρεαλισμού.
Ο Robert Ledgard (Antonio Banderas) είναι ένας μεγάλος πλαστικός χειρούργος που προσπαθεί
με πολλαπές και συνεχείς πλαστικές επεμβάσεις να αναπλάσει το σώμα μιας γυναίκας, της
γυναίκας που θα καλύψει το κενό που άφησε η σύζυγός του, που πέθανε σε αυτοκινητιστικό
δυστύχημα. Η Vera (Elena Anaya) αποτελεί στην ουσία το πειραματόζωο του χειρούργου, ενώ
ζει έγκλειστη σε ένα δωμάτιο, το οποίο παρακολουθείται με κάμερες από τον Robert. Ωστόσο,
μετά από καιρό η νεαρή κοπέλα θα κερδίσει την εμπιστοσύνη του άνδρα που την διαμόρφωσε σωματικά και θα έχει την ευκαιρία να βγαίνει έξω για ψώνια. Ο Robert Ledgard με την σύζυγό του είχαν μια κόρη, η οποία αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα μετά τον θάνατο της μητέρας της. Τότε, σε ένα πάρτυ δέχθηκε επίθεση από έναν νεαρό αλκοολικό, με αποτέλεσμα να τη βιάσει. Το συγκεκριμένο γεγονός είχε ως αντίκτυπο την ολική κατάρρευση της ψυχολογίας της και στο τέλος να αυτοκτονήσει. Τότε, ο πατέρας της αποφασίζει να πάρει εκδίκηση μέσω του νυστεριού του.
Μετά τις "αποτυχημένες" - κατά την πλειοψηφία - "Ραγισμένες Αγκαλιές", ο Almodovar επιστρέφει
εκεί που βρισκόταν πραγματικά, στην κορυφή δηλαδή. Στο "Δέρμα που Κατοικώ" θα συναντήσουμε ρομάντζο, σασπένς και μυστήριο, ένα θρίλερ. Μέσα από το πρόσωπο του πρωταγωνιστή χτίζει τη δική του πραγματικότητα, όπως ο ίδιος ο πρωταγωνιστής με τον τρόπο του να δημιουργήσει τη δική του ζωή, όπως εκείνος θέλει. Άλλο ένα αριστουργήμα από τον μετρ των σουρεαλιστικών ταινιών.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου