Michael

Ο 35χρονος Michael συμβιώνει με τον 10χρονο Wolfgang, τον οποίο έχει απαγάγει εδώ και πέντε μήνες. Ο λόγος της απαγωγής του παιδιού από τον άντρα είναι ότι ο τελευταίος είναι παιδόφιλος και κρατάει φυλακισμένο το μικρό παιδί στο υπόγειο του σπιτιού του για να του ικανοποιεί, όποτε εκείνος θέλει, τις σεξουαλικές του ορέξεις – ανωμαλίες. Ο μικρός Wolfgang δεν έχει επαφή με τον έξω κόσμο ενώ δέχεται πολλά περιοριστικά μέτρα, όπως να παρακολουθεί τηλεόραση για λίγη ώρα και γενικά είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί τις εντολές του 35χρονου.

Το “Michael” είναι ένα αρκετά δραματικό θρίλερ και αυτό οφέιλεται στον πρωταγωνιστή Michael Fuith, ο οποίος φαίνεται ιδανικός για τον συγκεκριμένο ρόλο. Το θέμα που σε κάνει να συγχύζεσαι είναι η φυσιολογική συμπεριφορά και η μεγάλη ευγένεια που παρουσιάζει ο ρόλος του πρωταγωνιστή στις συναναστροφές του με τους γύρω ανθρώπους. Μέσα από τον αρκετά κοινωνικό Michael που διοργανώνει γιορτή με τους συναδέλφους του για την προαγωγή του και την όμορφη σχέση που διατηρεί με τον περίγυρό του στην γειτονιά, κρύβεται η μεγάλη προσπάθειά του να κρατήσει το μυστικό του όπου δεν είναι άλλο από την απαγωγη του Wolfgang και φυσικά την παιδοφιλία του.

Ο Markus Schleinzer, βοηθός του σκηνοθέτη Michael Haneke (The White Ribbon), σκηνοθετεί – για την πρώτη του ολοκληρωμένη ταινία – ένα εξαιρετικό δράμα, με όλα τα στοιχεία που χρειάζονται για να χαρακτηριστεί ένα δράμα-θρίλερ επιτυχημένο. Χωρίς πολλές υπερβολές και με μια σκηνοθεσία, της οποίας τα πλάνα θυμίζουν λίγο τον Γιώργο Λάνθιμο(Κυνόδοντας, Άλπεις), η ταινία σε κρατάει μέχρι το τέλος. Προσωπικά, πιστεύω πως το κλειδί της επιτυχίας του “Michael” έγκειται στο γεγονός πως ο πρωταγωνιστής έχει στηθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να αμφιταλαντεύεσαι μεταξύ της εκδίκησής του από την μία αλλά και να μην μπορείς να κρατήσεις μια σκληρή στάση απέναντί του από την άλλη.

Posted in: drama,Markus Schleinzer,Michael Fuith,Movies,Review,thriller