Cosmopolis

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ αναμένεται να επισκεφτεί την Νέα Υόρκη, γι' αυτό στους δρόμους της πόλης επικρατεί ένας πανικός που έχει μποτιλιάρει τους περισσότερους δρόμους. Παρόλα τα προβλήματα, ο Eric Parker, ένας νεαρός δισεκατομμυριούχος, αποφασίζει να φτάσει μέχρι την άλλη άκρη της πόλης, για να κουρευτεί από τον κουρέα της επιλογής του. Στην διαδρομή θα συναντήσει τους ανθρώπους αυτούς που χαρακτηρίζουν την ζωή του, μέσα σε αυτούς, την νέα του γυναίκα, την ερωμένη του, τον γιατρό του και την οικονομικό σύμβολο. Η επαφή μαζί τους, ψυχρή, κυνική, απρόσωπη, ακριβώς όπως αντιλαμβάνεται και την ζωή έξω από την πανάκριβη λιμουζίνα του. Η μέρα αυτή θα φέρει την πτώση του Eric Parker, μαζί με το σύστημα που αντιπροσωπεύει.

Το ομότιτλο βιβλίο του DeLillo, με τις πολλαπλές οπτικές και αναγνώσεις και τους πολλούς θαυμαστές, φαινόταν πολύ δύσκολο να περάσει στην μεγάλη οθόνη. Η επιλογή του David Cronenberg είχε εξαρχής μεγάλο ρίσκο, καθώς πολλοί από αυτούς που είχαν διαβάσει το βιβλίο, το χαρακτήριζαν ως unfilmable. Ο Cronenberg αποφάσισε, όπως έκανε πέρυσι και με το A Dangerous Method, να μεταφέρει πιστά την δομή του βιβλίου, σε καταστροφικό για την ταινία βαθμό. Η ψυχρότητα του ήρωα και της αφήγησης του βιβλίου μπορεί να δίνει βήμα στον αναγνώστη για να κάνει τις απαραίτητες αναλογικές σκέψεις, αλλά στην οθόνη δεν το καταφέρνει αυτό, καθώς ο κινηματογράφος έχει διαφορετικές μεθόδους επαγρύπνησης του θεατή. Η ροή της ταινίας γίνεται γρήγορα βαρετή, όπως και οι μακροσκελείς διάλογοι του Parker με τους ανθρώπους που συναντά, οι οποίοι δεν καταφέρνουν να συγκλονίσουν αναδεικνύοντας τις προβληματικές πτυχές του καπιταλισμού, όπως θα έπρεπε. Ο Robert Pattinson στον πρωταγωνιστικό ρόλο φαντάζει ιδανικός, καθώς το παγωμένο και ανέκφραστο πρόσωπό του είναι αυτό που ταιριάζει ακριβώς στον χαρακτήρα του Eric Parker, ενώ στην ταινία, σε πολύ δεύτερους ρόλους, βλέπουμε και τους Paul Giamatti(Rock of Ages), Kevin Durand και Juliette Binoche.

Η ματιά στην ζωή μίας μέρας, της τελευταίας μάλιστα, του Eric Parker, κανονικά θα έπρεπε να μεταφέρει ιδέες και συναισθήματα για την προφητική πτώση του καπιταλισμού. Αντί αυτού, οι λανθασμένες επιλογές του David Cronenberg, τις οποίες επαναλαμβάνει για δεύτερη συνεχόμενη φορά με τα ίδια αποτελέσματα, κάνουν την ταινία τουλάχιστον αδιάφορη και κουραστική. Το εγχείρημα της μεταφοράς ενός τόσο ιδιαίτερου βιβλίου στην οθόνη θεωρείτο από πολλούς εξαρχής δύσκολο και το αποτέλεσμα τους δικαιώνει.

Posted in: David Cronenberg,drama,Movies,Paul Giamatti,Review,robert Pattinson