J.A.C.E.

Ο Jace μένει ορφανός από την πρώτη στιγμή της ζωής του, σε ένα ελληνικό χωριό της Αλβανίας. Στα επτά του θα χάσει κάθε ίχνος αθωότητας και θα μεταφερθεί στην Ελλάδα, μέσω ενός βρώμικου κυκλώματος. Η τραγωδία στην ζωή του δεν τελειώνει, μέχρι να βρει την Μαρία, μια κοπέλα που θα τον κάνει να πιστέψει πως έχει ελπίδα να νιώσει την αγάπη που ζητάει από παιδί. Για να μπορέσει να προστατέψει την Μαρία και τον γιό της όμως, θα αναγκαστεί να βρεθεί αντιμέτωπος με το παρελθόν του, που δεν έχει σταματήσει να τον στοιχειώνει ακόμα.

Τα αρχικά του τίτλου αντιστοιχούν στο Just Another Confused Elephant, το σύνδρομο που περιγράφει την επιθετική συμπεριφορά των ορφανών μικρών ελεφάντων. Κάπως έτσι επιλέγει να παρομοιάσει την ψυχολογία του πρωταγωνιστή του ο σκηνοθέτης της ταινίας, Μενέλαος Καραμαγγιώλης. Η καινούργια ταινία του ταλαντούχου έλληνα σκηνοθέτη, ο οποίος επιστρέφει στον κινηματογράφο με μεγάλου μήκους ταινία μετά το Black Out του 1998, είναι, όπως λέει και ο ίδιος, ένας συνδυασμός του δράματος του Όλιβερ Τουίστ και την διαρκούς αναζήτησης του Οδυσσέα για την προσωπική του Ιθάκη. Ο Καραμαγγιώλης παρουσιάζει ένα τρομακτικό χάος, τόσο με το απίστευτο σενάριό του όσο και με την σκηνοθεσία του, που εναλλάσσει το ύφος του φιλμ από δράμα σε θρίλερ, όπως προστάζει η ζωή του Jace. Η πλοκή της ταινίας προκαλεί σοκ, τόσο με το περιεχόμενό της, όσο και με την δαιδαλώδη δομή της. Είναι τρομερό πως ο Καραμαγγιώλης έφτιαξε μία τόσο περίπλοκη ιστορία που ασχολείται με τόσα διαφορετικά μέτωπα που θα μπορούσε να χωριστεί σε δύο διαφορετικές ταινίες. Οι ανατροπές είναι πολλές και όσο η ταινία πλησιάζει το φινάλε της είναι απανωτές αλλά, και ρεαλιστικές. Η ιστορία του Jace μπορεί να μην είναι αληθινή, αλλά είναι τόσο καλά γραμμένη, με όλη πολυπλοκότητα που υπάρχει την πραγματική ζωή, που κάλλιστα θα μπορούσε να είναι.

Οι χαρακτήρες του έργου είναι πολλοί, άλλοι με μικρό και άλλοι με μεγάλο ρόλο στην ζωή του Jace, όμως όλοι χτίζουν σε κάποιο βαθμό τον χαρακτήρα του. Μόνο με μια γρήγορη ματιά χρειάζεται για να καταλάβει κανείς την τρομερή δουλειά που έγινε στην επιλογή των ηθοποιών. Ο Alban Ukaj συναρπάζει στον πρωταγωνιστικό ρόλο, με μοναδικό εργαλείο την εκφραστικότητα και τους μορφασμούς του προσώπου του, ενώ οι σκηνές που εμφανίζετε ο μοναδικός Ιερώνυμος Καλετσάνος (Wasted Youth) ξεχωρίζουν απίστευτα. Στον ρόλο του μάχιμου αστυνομικού ο Μηνάς Χατζησάββας (Άδικος κόσμος), του βρώμικου μα γεμάτο τύψεις γιατρού ο Ακύλλας Καραζήσης και του αρρωστημένου εγκληματία ο Γιάννης Τσορτέκης. Εξίσου δυνατοί βέβαια στους ρόλους τους ήταν και οι Κόρα Καρβούνη (Tungsten), Αργύρης Ξάφης, Χρήστος Λούλης και η εξαιρετική Στεφανία Γουλιώτη (Δεμένη Κόκκινη Κλωστή). Από κοντά και οι μικρότεροι Σαβίνα Αλιμάνι (Η Kόρη) και Σόμα Μπαντέκας, ενώ την εμφάνισή τους κάνουν και οι Franco Trevisi και Franco Trevisi. Η παραγωγή της ταινίας είναι υψηλού επιπέδου και χωρίζετε ανάμεσα σε Γαλλία, Πορτογαλία, FYROM, Ρουμανία και Τουρκία. Πολύ καλή δουλειά έγινε και στην ηχητική επένδυση της ταινίας, όπως και στο soundtrack της το οποίο ερμηνεύει η Ελευθερία Αρβανιτάκη.

Με ένα cast που ξεχειλίζει με την ποιότητά του και ένα σενάριο φοβίζει με το λεπτομερέστατο γράψιμο του, το JACE φαντάζει ως ένα αριστούργημα. Το πραγματικό χάος όμως της ζωής του Jace, με τα πολλά “spinoffs” που θα μπορούσε άνετα να έχει, μπορεί να κουράσει την παρακολούθηση των 154 λεπτών της ταινίας. Στην προσπάθεια της ταινίας να ακουστεί, προχωράει με σπασμένα τα φρένα, σταματώντας οριακά πριν γίνει ενοχλητική. Ο Μενέλαος Καραμαγγιώλης δίνει στο στίγμα του και δημιουργεί μια ταινία γροθιά που θα προκαλέσει αλλά και θα μας αφήσει με την ελπίδα πως δεν θα χρειαστεί να περάσουν πάλι τόσα χρόνια για να ξαναδούμε δουλειά του.

Posted in: drama,Movies,Review,thriller