Amanda Palmer & The Grant Theft Orchestra – Theatre is Evil

Στα 36 της χρόνια τα έχει κάνει (σχεδόν) όλα. Εδώ και δέκα χρόνια ασχολείται με τρία διαφορετικά μουσικά projects και το μόνο που δείχνει να την ενδιαφέρει είναι να δημιουργεί μουσική. Με τον Brian Viglione συνθέτουν τους Dresden Dolls ενώ από το 2007 έχει σχηματίσει το ντουέτο των Evelyn Evelyn μαζί με τον Jason Webley. Εκτός από όλα αυτά, η Αμερικανίδα καλλιτέχνις ακολουθεί ταυτόχρονα και μια σόλο πορεία, η οποία χαρακτηρίζεται ήδη από δύο άλμπουμ και ένα ΕΡ. Ε λοιπόν, φέτος έφτασε η στιγμή για την κυκλοφορία του τρίτου προσωπικού δίσκου της Amanda Palmer που τιτλοφορείται “Theatre is Evil”.

Σε αυτή την δισκογραφική δουλειά η Amanda Palmer συνεργάζεται με τρεις τύπους όπου μαζί με την ίδια αποτελούν τους The Grant Theft Orchestra. Η Νεοϋορκέζα έχει προκαλέσει με τους στίχους της ουκ ολίγες φορές, όπως και σε αυτό τον δίσκο (αν δώσεις βάση στα λόγια θα βρεις αρκετά που «προκαλούν»). Η Amanda Fucking Palmer, όπως είναι γνωστή, συνδυάζει διαφορετικούς κόσμους με εξαιρετικό τρόπο. Από την μία, η μουσική της αγγίζει την pop των Marina & the Diamonds (“Electra Heart”, “The Family Jewels”) και από την άλλη παρουσιάζει μια πιο rock πλευρά ή και ακόμα μελωδίες βγαλμένες από την baroque εποχή. Από τα προηγούμενα άλμπουμ της η 36χρονη τραγουδοποιός είχε δείξει ότι δεν φοβάται να εκφραστεί και να τραγουδίσει κομμάτια που θεωρεί η ίδια σωστό να τα πει, χωρίς να δίνει σημασία στο αν θα προκαλέσει.

Όσον αφορά το “Theatre is Evil” είναι δισκάρα. Το μόνο μελανό σημείο του είναι ότι χωρίζεται σε δύο μέρη. Ίσως αυτό να μην είναι και τόσο άσχημο αλλά ο δίσκος θα μπορούσε κάλλιστα να κυκλοφορήσει σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος κάνει ελεύθερη πτώση σε μια καθαρόαιμη pop και αυτό μπορεί να ξενίσει τον ακροατή, ιδιαίτερα εκείνον που έχει ακούσει προηγούμενες δουλειές της Amanda Palmer. Κάπου από τη μέση και μετά, συγκεκριμένα από το συγκλονιστικό “Trout Heart Replica” και μετά, το σκηνικό αλλάζει. Εισάγονται όργανα όπως πιάνο, βιολί, πνευστά που σε μεταφέρουν σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο συγκριτικά με τα πρώτα τραγούδια που άκουγες.
Με κομμάτια όπως τα “The Bed Song” και “Berlin” η Amanda Palmer αποδεικνύει γιατί είναι και μεγάλη ερμηνεύτρια. Ταυτόχρονα, όμως, με τραγούδια σαν τα “Massachusetts Avenue” και “Melody Dean” κάνει τον ρυθμό πολύ ανεβαστικό και χορευτικό. Το “Theatre Evil” απευθύνεται σε διαφορετικούς ακροατές. Περιλαμβάνει ήχους που μπορούν να ικανοποιήσουν αρκετές, δαφορετικές απόψεις και τελικά να κερδίσει τις εντυπώσεις από όλους.

Posted in: Δισκοκριτικη,Μουσική,alternative pop,alternative rock,Amanda Palmer,pop