Το όνομά τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το απίστευτο / τρομερό / εξαιρετικό / πορωτικό “Leave Home” που είχαν κυκλοφορήσει το 2011. Όχι μόνο συζητιέται το συγκρότημα για τον συγκεκριμένο δίσκο αλλά ακόμα ακούγονται φανατικά όλα τα κομμάτια του. Τότε οι The Men μας είχαν γυρίσει στα 90’s, τις «βρώμικες» κιθάρες και την όλη ένταση που επικρατούσε εκείνη την περίοδο. Ακριβώς ένα χρόνο μετά επιστρέφουν με το “Open Your Heart”, με το οποίο έβαλαν την βάση για μια μεγαλύτερη χρονοκάψουλα καθώς με αυτό το πόνημα μας γύρισαν ακόμα πιο παλιά, αφήνοντας κάπως τα παραμορφωνμένα ηλεκτρικά στοιχεία. Για να έρθουν φέτος ξανά και να χωθούν για τα καλά στην δεκαετία του ’70 και να «ηρεμήσουν» για τα καλά τα μουσικά όργανά τους.
Τρόπος του λέγειν να «ηρεμήσουν» τα μουσικά όργανα, μιας και οι Men ούτε τώρα τα αφήνουν σε ησυχία. Το ολόφρεσκο “New Moon”, λοιπόν, κατέφθασε με σκοπό η μπάντα από τη Νέα Υόρκη να μας τρελάνει για μια ακόμη φορά. Τα πρώτα σχόλια για τον δίσκο είναι είτε διθυραμβικά είτε απαξιωτικά. Και αυτό, διότι από την μία τα τραγούδια του άλμπουμ παραπέμπουν – με εξαιρετικό τρόπο κατ’ εμέ – σε μια πολύ αγαπημένη μουσική περίοδο. Από την άλλη, όμως, οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί του “Leave Home” (και άρα της δεκαετίας του ’90) δεν φαίνονται διατεθειμένοι να δεχθούν αυτή την μικρή αλλαγή ρότας που πραγματοποιούν οι Men. Μια αλλαγή που έχει ως αποτέλεσμα την επιστροφή στις ρίζες του punk, δηλαδή ενός punk σε αποχρώσεις country και folk.
Ο δίσκος αποτελείται από 12 τραγούδια και χωρίζεται σε 6 και 6. Το πρώτο μισό αναφέρεται στην αλλαγή που πραγματοποιεί το συγκρότημα ενώ στο δεύτερο μισό πατάει λυσασμένα το γκάζι της garage μουσικής. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι τα πρώτα κομμάτια δεν διαθέτουν δυναμισμό. Το “Half Angel Half Light” ροκάρει με την μελωδικότητά του. Το ίδιο πράττουν και τα επόμενα “The Seeds” και “I Saw Her Face”. Και φτάνουμε στο “The Brass” με το οποίο μπαίνουμε στα γνώριμα μονοπάτια των Men. Πολύ γρήγορο τέμπο, παραμορφωμένη ηλεκτρική κιθάρα και ντραμς που όσο και να τα κυνηγάς δεν πρόκειται να τα φτάσεις. Με ένα διάλειμμα στο “Bird Song”, το οποίο κατευνάζει τους τόνους καπως, τα υπόλοιπα πέντε κομμάτια αραδιάζουν με μιας τον σκληρό ήχο της garage μουσικής. Το “New Moon” που παρουσίαζει δύο πρόσωπα δικαιώνει τελικά όλους τους οπαδούς των Men. Έχει την όμορφη rock των 60’s και 70’s, ταυτόχρονα όμως έχει και τον γρήγορο punk / garage ήχο που λατρέψαμε από τη Νεοϋρκεζικη μπάντα. Όσο και να το θέλεις, δεν αρκείσαι σε λίγες ακροάσεις του δίσκου.
Τρόπος του λέγειν να «ηρεμήσουν» τα μουσικά όργανα, μιας και οι Men ούτε τώρα τα αφήνουν σε ησυχία. Το ολόφρεσκο “New Moon”, λοιπόν, κατέφθασε με σκοπό η μπάντα από τη Νέα Υόρκη να μας τρελάνει για μια ακόμη φορά. Τα πρώτα σχόλια για τον δίσκο είναι είτε διθυραμβικά είτε απαξιωτικά. Και αυτό, διότι από την μία τα τραγούδια του άλμπουμ παραπέμπουν – με εξαιρετικό τρόπο κατ’ εμέ – σε μια πολύ αγαπημένη μουσική περίοδο. Από την άλλη, όμως, οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί του “Leave Home” (και άρα της δεκαετίας του ’90) δεν φαίνονται διατεθειμένοι να δεχθούν αυτή την μικρή αλλαγή ρότας που πραγματοποιούν οι Men. Μια αλλαγή που έχει ως αποτέλεσμα την επιστροφή στις ρίζες του punk, δηλαδή ενός punk σε αποχρώσεις country και folk.
Ο δίσκος αποτελείται από 12 τραγούδια και χωρίζεται σε 6 και 6. Το πρώτο μισό αναφέρεται στην αλλαγή που πραγματοποιεί το συγκρότημα ενώ στο δεύτερο μισό πατάει λυσασμένα το γκάζι της garage μουσικής. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι τα πρώτα κομμάτια δεν διαθέτουν δυναμισμό. Το “Half Angel Half Light” ροκάρει με την μελωδικότητά του. Το ίδιο πράττουν και τα επόμενα “The Seeds” και “I Saw Her Face”. Και φτάνουμε στο “The Brass” με το οποίο μπαίνουμε στα γνώριμα μονοπάτια των Men. Πολύ γρήγορο τέμπο, παραμορφωμένη ηλεκτρική κιθάρα και ντραμς που όσο και να τα κυνηγάς δεν πρόκειται να τα φτάσεις. Με ένα διάλειμμα στο “Bird Song”, το οποίο κατευνάζει τους τόνους καπως, τα υπόλοιπα πέντε κομμάτια αραδιάζουν με μιας τον σκληρό ήχο της garage μουσικής. Το “New Moon” που παρουσίαζει δύο πρόσωπα δικαιώνει τελικά όλους τους οπαδούς των Men. Έχει την όμορφη rock των 60’s και 70’s, ταυτόχρονα όμως έχει και τον γρήγορο punk / garage ήχο που λατρέψαμε από τη Νεοϋρκεζικη μπάντα. Όσο και να το θέλεις, δεν αρκείσαι σε λίγες ακροάσεις του δίσκου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου