Εμφανώς με περισσότερα ροκ στοιχεία στα τραγούδια τους, οι Depeche Mode επιστρέφουν μετά το 2005 και τον δίσκο "Playing the Angel". Οι Dave Gahan, Martin Gore και Andrew Fletcher συνεχίζουν να πειραματίζονται πάνω στη ηλεκτρονική μουσική και να συνδυάζουν ροκ-ποπ-electro καταστάσεις. Το "Sounds of the Universe" αποδεικνύει πως το συγκρότημα από το Έσσεξ δεν έχασε τη μουσική του φαντασία, ωστόσο δεν είναι πλέον σε θέση να εκπλήξει και τον πιο φανατικό οπαδό του. Ο δίσκος αυτός είναι ο 12ος για τους Depeche και κάθε φαν του γκρουπ θα κάτσει να τον ακούσει με ευχαρίστηση. Δεν μπορεί να συγκριθεί με το αριστουργηματικό Violator του 1990, όπως και κανένας άλλος δίσκος δεν μπορεί. Ο ήχος του άλμπουμ είναι σκοτεινά ατμοσφαιρικός και πολλές φορές σκληρός, μπορεί, βέβαια, να θεωρηθεί ξεπερασμένος για την εποχή.
Αυτό όμως δεν μας πειράζει γιατί η ταυτότητα του συγκροτήματος έχει οριστεί εδώ και δεκαετίες. Το "Sounds of the Universe" ακούστηκε το 2009 αλλά το 2010 δεν θα το θυμόμαστε καν. Ίσως αποτελέσει την αρχή της παρακμής των DM γιατί πολλές φορές μαζί με την ηλικία γερνάει και η μουσική. Ωστόσο, μας χαροποιεί η επιστροφή των Depeche Mode (και φυσικά όχι η συναυλία τους που ακυρώθηκε τελευταία στιγμή) γιατί η παρουσία μιας μπάντας στο προσκήνιο για 3 δεκαετίες είναι πολύ δύσκολο πράγμα.Το tracklist του "Sounds of the Universe":
"In Chains"
"Hole to Feed"
"Wrong"
"Fragile Tension"
"Little Soul"
"In Sympathy"
"Peace"
"Come Back"
"Spacewalker"
"Perfect"
"Miles Away/The Truth Is"
"Jezebel"
"Corrupt"
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου