Ο Λάρι Κράουν (Τομ Χανκς) είναι ένας 50αρης υπάλληλος ενός καταστήματος, όταν κάποια μέρα εντελώς ξαφνικά του ανακοινώνουν ότι απολύεται. Έχοντας στην πλάτη του πολλά χρέη και μη γνωρίζοντας τι να κάνει, πιστεύει πως ήρθε η κατάλληλη στιγμή για μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή του. Έτσι, αποφασίζει να επιστρέψει στα θρανία και στο πανεπιστήμιο.
Στο πανεπιστήμιο θα κάνει καινούριες παρέες, θα θυμηθεί τα νιάτα του και θα κάνει βόλτες με τη βέσπα. Μέχρι να δει την καθηγήτρια του (Τζούλια Ρόμπερτς), μια σνομπ γυναίκα με μερσεντες, συνεχείς ημικρανίες και έναν κατεστραμένο γάμο. Ο Λάρι Κράουν αρχίζει σιγά σιγά να νιώθει μια έλξη για την καθηγήτρια του, η οποία όμως δεν του δίνει καμία απολύτως σημασία. Ταυτόχρονα, αναγκάζεται να πιάσει δουλειά για να τα βγάλει πέρα. Μέχρι που οι σχέσεις μεταξύ φοιτητή και καθηγητριας γίνονται όλο και πιο καλές και στο τελος καταλήγουν να βρίσκονται μαζί.
Μια ρηχή και απλή ταινία που ούτε για ένα ήσυχο καλοκαιρινό βράδυ δεν είναι. Από την αρχή γνωρίζεις ακριβώς τι θα γίνει. Ωστόσο, το κακό είναι ότι ενώ μπορεί να ξέρεις τι θα συμβεί, η ταινία δεν κάνει αυτό το μιαμισάωρο όμορφο, κάνοντας τον θεατή να πεθάνει από τη βαρεμάρα του. Ο Τομ Χανκς βρίσκεται και στην θέση του σκηνοθέτη,ενώ στο σενάριο το χεράκι της έχει βάλει και η Νία Βαρδάλος (αυτο δεν ξέρω αν είναι καλο...). Τώρα, βέβαια, κάποιος μπορεί να δει μέσα από τη συγκεκριμένη ταινία τη διάθεση για αλληλεγγύη προς το συνάνθρωπο και τον αντικαταναλωτισμό. Και πάλι,δεν πιστεύω πως είναι ταινία που πρέπει να τρέξεις να την δεις.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου