Ο Uxbal έχει δύο παιδιά και μια σύζυγο που τον απατάει με τον αδερφό του. Μαθαίνει ότι έχει καρκίνο και πως του μένουν δύο μήνες ζωής. Σε αυτούς τους δύο μήνες θα προσπαθήσει να βάλει την ζωή του σε τάξη, γιατί ξέρει πως τα παιδιά του μετά τον θάνατό του θα είναι απροστάτευτα. Τα προβλήματα όμως αντί να μειωθούν θα πολλαπλασιαστούν στη ζωή του Uxbal, καθώς στην ζωή του οι δύο μήνες δεν είναι αρκετοί για να διορθώσει όλους τους προηγούμενους.
Η νέα ταινία του Alejandro Gonzalez Inarritu (Amores Perros, 21 Grams, Babel) δεν ξεφεύγει καθόλου από το γνωστό καταθλιπτικό, καταστροφικό ύφος τους σκηνοθέτη, αντιθέτως στο Biutiful ο σκηνοθέτης αναδεικνύει την ανορθόγραφη “ομορφιά” της δυστυχίας περισσότερο από κάθε άλλη του ταινία. Ο Uxbal, ως κλασικός ήρωας του σκηνοθέτη, θα βιώσει ένα τραγικό δράμα με απανωτές συμφορές που φαίνονται υπερβολικές αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Μέσα από το προσωπικό δράμα του Uxbal όμως, ο Inarritu μας εμφανίζει μια άλλη Βαρκελώνη, πολύ διαφορετική, πιο σκοτεινή από αυτή που βλέπουμε στους ταξιδιωτικούς οδηγούς. Τα προβλήματα της λαθρομετανάστευσης, της διάλυσης του θεσμού της οικογένειας και την προβληματικής παιδικής ζωής είναι μερικά μόνο από αυτά που ο Uxbal θα υποστεί και ο θεατής θα κληθεί να αναγνωρίσει γύρω του.
Ανατριχιαστικός στο ρόλο του Uxbal είναι ο Javier Bardem (No Country for Old Men, Vicky Cristina Barcelona), στην καλύτερη ίσως δουλειά της καριέρας του. Η ταινία βασίζετε πολύ στην εκφραστικότητα και τον πόνο που εμφανίζει στο πρόσωπό του ο Javier Bardem και γιαυτό μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας της ταινίας ανήκει στον ηθοποιό. Πολύ επιτυχημένη επιλογή κρίνεται και η Maricel Álvarez στον ρόλο της αυτοκαταστροφικής Marambra, συζύγου του Uxbal.
Τα 148 λεπτά ασταμάτητου δράματος, πολλοί μπορεί να τα θεωρήσουν υπερβολικά, ίσως σε κάποια σημεία και ανούσια, καθώς η τελευταία δουλεία του Inarritou κρίθηκε από πολλούς ως υπερβολική. Αν όμως ξέρεις τι να περιμένεις από την δουλειά αυτού του καταπληκτικού σκηνοθέτη, τότε το Biutiful δεν θα σε απογοητεύσει.
Η νέα ταινία του Alejandro Gonzalez Inarritu (Amores Perros, 21 Grams, Babel) δεν ξεφεύγει καθόλου από το γνωστό καταθλιπτικό, καταστροφικό ύφος τους σκηνοθέτη, αντιθέτως στο Biutiful ο σκηνοθέτης αναδεικνύει την ανορθόγραφη “ομορφιά” της δυστυχίας περισσότερο από κάθε άλλη του ταινία. Ο Uxbal, ως κλασικός ήρωας του σκηνοθέτη, θα βιώσει ένα τραγικό δράμα με απανωτές συμφορές που φαίνονται υπερβολικές αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Μέσα από το προσωπικό δράμα του Uxbal όμως, ο Inarritu μας εμφανίζει μια άλλη Βαρκελώνη, πολύ διαφορετική, πιο σκοτεινή από αυτή που βλέπουμε στους ταξιδιωτικούς οδηγούς. Τα προβλήματα της λαθρομετανάστευσης, της διάλυσης του θεσμού της οικογένειας και την προβληματικής παιδικής ζωής είναι μερικά μόνο από αυτά που ο Uxbal θα υποστεί και ο θεατής θα κληθεί να αναγνωρίσει γύρω του.
Ανατριχιαστικός στο ρόλο του Uxbal είναι ο Javier Bardem (No Country for Old Men, Vicky Cristina Barcelona), στην καλύτερη ίσως δουλειά της καριέρας του. Η ταινία βασίζετε πολύ στην εκφραστικότητα και τον πόνο που εμφανίζει στο πρόσωπό του ο Javier Bardem και γιαυτό μεγάλο μερίδιο της επιτυχίας της ταινίας ανήκει στον ηθοποιό. Πολύ επιτυχημένη επιλογή κρίνεται και η Maricel Álvarez στον ρόλο της αυτοκαταστροφικής Marambra, συζύγου του Uxbal.
Τα 148 λεπτά ασταμάτητου δράματος, πολλοί μπορεί να τα θεωρήσουν υπερβολικά, ίσως σε κάποια σημεία και ανούσια, καθώς η τελευταία δουλεία του Inarritou κρίθηκε από πολλούς ως υπερβολική. Αν όμως ξέρεις τι να περιμένεις από την δουλειά αυτού του καταπληκτικού σκηνοθέτη, τότε το Biutiful δεν θα σε απογοητεύσει.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου