Πήραν το όνομά τους μέσα από την Αγία Γραφή χωρίς καν να ενδιαφερθούν για την προέλευση της λέξης. Το 2007 κυκλοφορούν τον πρώτο τους δίσκο, βγάζοντας τρία single από το άλμπουμ και χτίζοντας ένα όνομα και παραέξω από το νότιο Λονδίνο, στο οποίο δραστηριοποιούνταν. Δύο χρόνια αργότερα έρχεται η στιγμή του δεύτερου πονήματος, “Wall Of Arms” με το οποίο γίνονται αρκετά γνωστοί σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι Maccabees επέστρεψαν το 2012 μαζί με τον τρίτο τους στούντιο δίσκο, με τον τίτλο “Given to The Wild”.
Μπορεί ακούγοντας το “Feel to Follow”, ενός εκ των τριών singles του δίσκου, να μιλήσεις για «εξέλιξη» στην μουσική των Maccabees. Μετά, όμως, την συνολική ακρόαση του άλμπουμ είσαι πλέον πεπεισμένος πως το βρετανικό γκρουπ περπατάει σε μονοπάτια που το ίδιο χάραξε τα προηγούμενα χρόνια της δισκογραφίας του. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει αυτόματα και κάτι άσχημο μουσικά, καθώς η 5μελής μπάντα δείχνει να γνωρίζει πολύ καλά αυτό που εξωτερικεύει προς το κοινό του. Το “Pelican” από τη μία είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το ανεβαστικό indie που παρουσιάζει το συγκρότημα ενώ κομμάτια, όπως τα “Child”, “Glimmer” και “Slowly One” μας πηγαίνουν σε πιο μελωδικούς δρόμους.
Ο φετινός δίσκος τους είναι αρκετά πιο μεστός και ώριμος, ωστόσο δεν αποτελεί το «μπαμ» που – κατά τη γνώμη μου – χρειάζονται οι Maccabees. Το “Given to The Wild” κυμαίνεται σε αρκετά καλά επίπεδα και περισσότερο μελωδικά αλλά όχι κάτι παραπάνω. Με λίγα λόγια ένα πολύ καλό indie άλμπουμ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου