Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

Salmon Fishing in the Yemen

Ο Fred Jones είναι ένας διακεκριμένος ιχθυόλογος, με τεράστιο πάθος για τους σολομούς και το ψάρεμά τους. Παίρνει την μεγάλη απόφαση να ακολουθήσει ένα «ριψοκίνδυνο» εγχείρημα που αφορά την δημιουργία ενός ποταμού στην Υεμένη, στον οποίο θα μεταφερθούν χιλιάδες σολομοί, όπου θα πρέπει να κολυμπήσουν στα συγκεκριμένα νερά, την στιγμή που ο γάμος του περνάει κρίση. Από την άλλη, η Harriet που έχει πιστέψει στο όλο έργο, μαζί με τον πλούσιο σεϊχη που λατρεύει το ψάρεμα των σολομών, ενισχύουν την πίστη του Fred για την ολοκλήρωση αυτού του δύσκολου project.
Το “Salmon Fishing in the Yemen” αποτελεί μια πολύ γλυκιά και αισιόδοξη ταινία. Στο ξεκίνημά της είναι λίγο βαρετή, ωστόσο στην συνέχεια αλλάζει και γίνεται πιο ενδιαφέρουσα. Το σενάριο είναι αρκετά πρωτότυπο αν και το κοινότυπο love story που εκτιλίσσεται «ρίχνει» κάπως την εξαιρετική ιδέα της ταινίας. Από τα μέσα μέχρι το τέλος δίνεται ένα πολύ καλό μάθημα για την δύναμη που πρέπει να έχει στην πίστη του ο άνθρωπος και πως το αδύνατο μπορεί να γίνει δυνατό αρκεί να υπάρχει η θέληση. Επίσης, επιτυχημένη είναι η πολιτική σάτυρα που συναντάμε στο φιλμ, πράγμα που ανεβάζει πολύ την ταινία. Όμορφη φωτογραφία, όχι όμως και μουσική που σίγουρα θα μπορούσε να ήταν καλύτερη.
Ο Ewan McGregor (Perfect Sense, Haywire, Angels & Demons) από μόνος του θα σου τραβήξει την προσοχή για να δεις την ταινία. Και δικαίως, καθώς ο Βρετανός ηθοποιός υποδύεται με εξαιρετικό τρόπο τον κάπως ασυνήθιστο αλλά με πολλά συναισθήματα επιστήμονα. Η Kristin Scott Thomas (Sarah's Key) δίνει για άλλη μια φορά ρεσιτάλ ηθοποιίας στον ρόλο της υπεύθυνης Τύπου του Βρετανού πρωθυπουργού, η οποία το μόνο που βλέπει από το εγχείρημα της Υεμένης είναι είναι οι χιλιάδες ψηφοφόροι και η εκτόξευση του βρετανικού Τύπου. Τέλος, μοναδική μελανή παρουσία αποτελεί η Emily Blunt (The Adjustment Bureau) που δεν εντυπωσιάζει, ειδικά σε σκηνές που χρειάστηκαν μεγάλη φόρτιση των συναισθημάτων.
Το “Salmon Fishing in the Yemen” δεν είναι η ταινία που θα εντυπωσιάσει αλλά σίγουρα το δύωρο που θα αφιερώσεις θα είναι ευχάριστο, αν εξαιρέσεις το πρώτο μισό που πραγματικά δεν προσφέρει κάτι. Ωστόσο η κωμωδία, το δράμα και ο ρομαντισμός μπλέκονται και δημιουργούν ένα όμορφο συναίσθημα μετά το τέλος της ταινίας.

Blog Widget by LinkWithin

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More