Το 2009 το debut άλμπουμ τους έφτασε μέχρι και στην 8η θέση των αμερικανικών charts ενώ βρέθηκε σε πολύ αξιόλογες θέσεις στα charts αρκετών χωρών. Το “Manners”, όπως είναι ο τίτλος του, έβγαλε τρία singles και ακούστηκε πολύ ενώ κατάφερε να χτίσει γερά τα θεμέλια για το τότε νεοσύστατο συγκρότημα. Ο λόγος για τους Passion Pit, οι οποίοι φέτος το καλοκαίρι επιστρέφουν δυναμικά με τον δεύτερο δίσκο τους, ο οποίος αναμένεται με τον πρώτο. Ήδη από τις αρχές του Μαϊου έχει ξεκινήσει η κυκλοφορία των singles του άλμπουμ, όπου αμέσως έφτασαν τα τρία και αποτελούν τον καλύτερο πρόλογο για την ακρόαση ολόκληρου του δίσκου.
Ο δίσκος ανοίγει με τα τρία singles, πράγμα που σημαίνει ότι το ξεκίνημα είναι σίγουρα δυνατό. Το “Take A Walk” σε βάζει αμέσως στον κόσμο της ηλεκτρονικής ποπ και του συνθεσάϊζερ. Η πιασάρικη μελωδία του σου μένει, μια μελωδία η οποία χαρακτηρίζεται και από πολλά indie στοιχεία. Η ανεβαστική διάθεση παραμένει και με το επόμενο “I’ll Be Alright”, το οποίο κρατάει ένα γρήγορο και χορευτικό τέμπο, με σημεία που θυμίζουν πολύ τους Βρετανούς MGMT. Στη συνέχεια, με το “Constant Conversations” πέφτει κάπως ο ρυθμός, πράγμα που συμβαίνει και μέχρι το τέλος του άλμπουμ. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως τα επόμενα κομμάτια δεν αξίζουν. Το αντίθετο, μάλιστα, αφού τα “Hideaway” και “It’s Not My Fault, I’m Happy” κλέβουν την παράσταση.
Το “Gossamer” κινείται λίγο πιο πάνω του μετρίου. Κάποια τραγούδια σίγουρα θα σου μείνουν για το χορευτικό ύφος που έχουν, ωστόσο από το σύνολο του δίσκου δεν κρατάς κάτι σημαντικό. Οι Passion Pit – με τον ελληνικής καταγωγής τραγουδιστή Michael Angelakos – αρχίζουν σιγά σιγά να αποτελούν ένα ελπιδοφόρο γκρουπ για την σκηνή της ηλεκτρονικής ποπ μουσικής
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου