Frankenweenie

Οι γονείς του μικρού Victor προσπαθούν να τον «κοινωνικοποιήσουν», καθώς ο νεαρός δεν έχει φίλους και ασχολείται φανατικά με επιστημονικές εργασίες. Ωστόσο, έχει έναν μοναδικό φίλο, τον Σπάρκυ, όπου είναι ο σκύλος του. Περνάει ατέλειωτες ώρες μαζί με το κατοικίδιό του, το οποίο είναι κάτι παραπάνω από καλός φίλος. Όμως, μια μέρα ο Σπάρκυ σκοτώνεται στον δρόμο από ένα αυτοκίνητο. Ο Victor συγκλονίζεται πολύ από την απουσία του αγαπημένου του φίλου και προσπαθεί να επαναφέρει τον σκύλο του μέσω του ηλεκτρισμού, πράγμα που θα προκαλέσει άσχημα αποτελέσματα στην τοπική κοινωνία της Νέας Ολλανδίας.

Ένας μεγάλος σκηνοθέτης πραγματοποιεί μια μεγάλη επιστροφή. Όχι ότι έχει λείψει από τα κινηματογραφικά δρώμενα – αφού κάθε χρόνο σχεδόν κάνει την εμφάνισή του με μια ταινία του – αλλά δεδομένου αυτά που παρουσίασε τα τελευταία χρόνια, η φετινή επιστροφή μπορεί να θεωρηθεί καλή. Και αυτό διότι, το “Frankenweenie” αποτελεί ένα από τα ωραιότερα animations του πολύ καλού Tim Burton. Ο Αμερικανός σκηνοθέτης είχε να παρουσιάσει ένα αξιόλογο έργο στην ουσία από το 2007 και το εκπληκτικό μιούζικαλ “Sweeney Todd:The Demon Barber of Fleet Street”. Από τότε αναλώθηκε σε ιστορίες κλασικές με την επανάληψη να πέφτει σύννεφο και τον Burton να γίνεται αφόρητα βαρετός. Ούτε τα υψηλής παραγωγής “Alice in Wonderland” και “Dark Shadows” κατάφεραν να εντυπωσιάσουν, παρόλα τα βαριά ονόματα των Johnny Depp (The Rum Diary), Mia Kasikawska (Lawless, Jane Eyre, Restless) και Michelle Pfeifer.

Το “Frankenweenie” είναι ένα πολύ καλά στημένο animation ενώ η παρομοίωση με την ιστορία του γνωστού Frankenstein είναι αρκετά καλή. Η ταινία αγγίζει άνετα το επίπεδο των φανταστικών “The Nightmare Before Christmas” και “Corpse Bride”, έχοντας δράση και συνεχή εξέλιξη της ιστορίας, ο Tim Burton παίρνει επάξια τον τίτλο του παραμυθά της μεγάλης οθόνης. Το ασπρόμαυρο φόντο της ταινίας δεν παραπέμπει σε μια παλιά εποχή ενώ η ατμόσφαιρα που βγάζει το φιλμ σε συνεπάρει. Το “Frankenweenie” είναι ένας εξαιρετικός συνδυασμός dark animation και γλυκιάς ιστορίας.

Ωστόσο, η άλλη όψη του νομίσματος δείχνει τον Tim Burton «αλλαγμένο» ως προς τα συναισθήματα που βγάζει στις ταινίες του. Και σε αυτό ίσως έχει βάλει το χεράκι της η Disney, η οποία μάλλον είναι υπεύθυνη για την γλυκύτητα του φιλμ. Αλλιώς δεν πιστεύω πως ο μετρ των μακάβριων animations θα παρουσίαζε κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτά που μας έχει συνηθίσει.

Posted in: Animation,comedy,horror,Johnny Depp,Mia Wasikowska,Michelle Pfeifer,Movies,Review,Tim Burton