Populaire

Η Rose ζει σε ένα μικρό χωριό της Νορμανδίας, δουλεύει στο παντοπωλείο του πατέρα της ενώ λατρεύει την δακτυλογραφία. Παρόλο που ο πατέρας της την προορίζει για γυναίκα ενός πλούσιου συγχωριανού της, εκείνη παίρνει την απόφαση να ταξιδέψει στο Lisieux και να δώσει συνέντευξη για μια δουλειά γραμματέας. Ο ασφαλιστής, Louis, τη στιγμή που είναι έτοιμος να κλείσει την πόρτα στη νεαρή, εντυπωσιάζεται από την ταχύτητα που δακτυλογραφεί. Έτσι, θα της προσφέρει την θέση της γραμματέας αλλά με έναν όρο. Να δεχτεί να λάβει μέρος σε διαγωνισμό δακτυλογράφησης. Έκτοτε, Louis και Rose θα έρθουν πιο κοντά, με τον πρώτο να οραματίζεται στο πρόσωπο της δεύτερης τη νέα παγκόσμια πρωταθλήτρια στην δακτυλογραφία.

Το “Populaire” είναι αυτό ακριβώς που ονομάζουμε «γαλλικός κινηματογράφος». Μια κομεντί με τα στοιχεία του χιούμορ και του ρομαντισμού να βρίσκονται στα ύψη. Ο Regis Roinsard πραγματοποιεί την πρώτη του – μεγάλου μήκους – απόπειρα και το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από εκπληκτικό. Υπάρχει η μερίδα ταινιόφιλων που θεωρούν πως όλες οι γαλλικές ρομαντικές κωμωδίες είναι βαρετές και αναμενόμενες. Όσον αφορά το δεύτερο δεν έχουν και άδικο. Όσον αφορά το πρώτο, όμως, δεν μπορούμε να πούμε πως όλες είναι βαρετές. Ναι, το “Populaire” έχει ένα αναμενόμενο σενάριο και εσύ έχεις 99% πιθανότητες να πετύχεις το τέλος και την ροή της πλοκής από πολύ νωρίς.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως η ταινία δεν βλέπεται. Αντιθέτως, διαθέτει τόσο έξυπνο χιούμορ ώστε να γελάσεις αρκετά κατά την διάρκειά της. Οι ξεκαρδιστικοί διάλογοι και οι ακόμα πιο αστείοι μορφασμοί των ηθοποιών σε κερδίζουν αμέσως. Romain Duris και Deborah Francois (Le Premier Jour du Reste de ta Vie) συνθέτουν εκπληκτικά το πρωταγωνιστικό ζευγάρι. Ο Γάλλος σκηνοθέτης μας γυρίζει στην δεκαετία του ’50, σε μια πολύ όμορφη εποχή, ενώ μας παρουσιάζει με ρετρό διάθεση τα συναισθήματα που γεννιούνται μεταξύ αφεντικού και υπαλλήλου. Επίσης, υπενθυμίζει το πόσο σημαντικό είναι ο άνθρωπος να βρίσκεται προσγειωμένος όταν από χαμηλά φτάσει στην κορυφή.

Το “Populaire” είναι γλυκιά, ρομαντική, αστεία ταινία. Αν δεν κολλήσεις στο θέμα του «αναμενόμενου σεναρίου», τότε οι 2 παρά κάτι ώρες θα κυλήσουν πολύ ευχάριστα και με φουλ ρετρό αισθητική. Αν, όμως, δεν αντέχεις τις «γαλλικούρες» τότε το φιλμ δεν ενδείκνυται για σένα.

Posted in: comedy,Deborah Francois,Movies,Review,Romain Duris,romance